Saturday, 28 May 2022

The Community of the Church... Wspólnota Kościoła...

 In polish below... po polsku, poniżej...














John 17:20-26

Father, may they be completely one

Jesus raised his eyes to heaven and said:
‘Holy Father,
I pray not only for these,
but for those also
who through their words will believe in me.
May they all be one.
Father, may they be one in us,
as you are in me and I am in you,
so that the world may believe it was you who sent me.
I have given them the glory you gave to me,
that they may be one as we are one.
With me in them and you in me,
may they be so completely one
that the world will realise that it was you who sent me
and that I have loved them as much as you loved me.
Father, I want those you have given me
to be with me where I am,
so that they may always see the glory you have given me
because you loved me before the foundation of the world.
Father, Righteous One,
the world has not known you,
but I have known you,
and these have known that you have sent me.
I have made your name known to them
and will continue to make it known,
so that the love with which you loved me may be in them,
and so that I may be in them.’


   Reading today’s Gospel of John, we may have impression that Jesus is praying for the future of the Church, for those who thank of his words have believed in the only God. 

 

Jesus prays for the unity of believers, which is the fundament of the Church, to be able to get to know the Father and the Son. 

 

Of course, the first imagination is about the ecumenism of the Christianity, but nowadays we see some disturbing situation, while the unity of the Catholic Church is in danger. In prayer of Christ, we can see the concern of him, the Holy Spirit leads to the complete truth, the Father and the Son are one. 

 

We are over billion of Catholics in the world, having different culture, customs, and history, but what unites us is the teaching and tradition of the Church. We have over 2000 history behind, many authorities and scholars, who provided and discovered the will of God. In the Church is contained the whole wisdom of God. 

 

Unfortunately, today we have temptation to discredit it, saying we live in  a different time, which is true, but some matters of faith are untouchable and timeless. 

 

There are some opinions, God must be changed to us, not us to God. Another thing, leaving God’s commandments is the way to fulfil own egoism and expectations. Therefore, it’s easier and nicer to life without commandments, and so often God’s rules disturb to live freely and “better”. But this is the way to egoism. 

 

I have noticed, some strange reaction of people, when I want to explain, what the teaching is about, some Catholics react with anger and sometimes with aggression, that the church and priest are not merciful, interrupting on the personal way to God. 

 

On the other hand, the priest is the minister of God, and as St. Peter said to the Jews, it better to listen to God, than to people. There is not alternative to listen to God or people, although the voice of people is becoming more popular, but as the priest, first I must listen to God. 

 

We cannot sacrifice God’s will and wisdom and the Catholic faith and teaching for the sake of man’s desire and expectation. 

 

This is the prayer about of our Master, to be one in the community and belief, to keep deposit of the truth catholic magisterium as the treasure of the 2000 years. God is the core of our Christian family, not human will. Jesus, make us one with your Father and you. Amen. 

 

 

19th years ago with my 11th friends on the 29th May 2003, I have become a priest of the Church. Thank you for your prayer and support, and I ask for more prayer, that I may able to be the priest of Christ. Thank you, Gob bless you all. 





Uroczystość Wniebowstąpienia miała miejsce w ubiegły czwartek, dzisiaj świętujemy 
VII Niedzielę Wielkanocną na Gibraltarze.  

J 17, 20-26

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:

«Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś.

I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, że Ty Mnie posłałeś i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś.

Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.

Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem, i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».


   
Czytając dzisiejszą Ewangelię Jana możemy odnieść wrażenie, że Jezus modli się o przyszłość Kościoła, aby ci, którzy dzięki Jego słowom, uwierzyli w jedynego Boga.

 

Jezus modli się o jedność wierzących, która jest fundamentem Kościoła, aby oni mogli poznać Ojca i Syna.

 

Oczywiście pierwsza wyobrażenie może dotyczy ekumenizmu w chrześcijaństwie, ale obecnie widzimy niepokojącą sytuację, gdy jedność Kościoła katolickiego jest zagrożona. W modlitwie Chrystusa widzimy troskę o Niego, aby Duch Święty doprowadzi do pełnej prawdy, że Ojciec i Syn są jednym.

 

Jest nas ponad miliardem katolików na świecie, o różnej kulturze, obyczajach i historii, ale to co nas łączy, to nauczanie i tradycja Kościoła. Mamy za sobą ponad 2000 historii, wielu autorytetów i uczonych, którzy dostarczyli nam i odkryli wolę Bożą. W Kościele zawarta jest cała mądrość Boża.

 

Niestety dzisiaj mamy pokusę, by to zdyskredytować, mówiąc, że żyjemy w innym czasie, to prawda, ale niektóre sprawy wiary nie są nietykalne i ponadczasowe.

 

Widać kilka opinii, Bóg musi się zmienić dla nas, a nie my dla Boga. Odejście od przykazań Bożych to sposób na spełnienie własnego egoizmu i oczekiwań. Dlatego życie bez przykazań jest łatwiejsze i przyjemniejsze, a tak często zasady Boże przeszkadzają żyć swobodnie i „lepiej”. Ale to droga do egoizmu.

 

Zauważyłem jakaś dziwną reakcja ludzi, gdy chcę wyjaśnić, o czym jest nauczanie Chrystusa, niektórzy katolicy reagują gniewem, a czasem agresją, że kościół i ksiądz nie są miłosierni, przeszkadzając w osobistej drodze do Boga.

 

Z drugiej strony kapłan jest sługą Bożym i jak św. Piotr powiedział Żydom, lepiej słuchać Boga niż ludzi. Nie ma alternatywy dla słuchania Boga albo ludzi, choć głos ludzi staje się coraz bardziej popularny, ale jako kapłan muszę najpierw słuchać Boga.

 

Nie możemy poświęcić woli i mądrości Bożej, wiary i nauczania katolickiego w imię pragnień i oczekiwań człowieka.

 

To jest modlitwa naszego Mistrza, abyśmy byli jednością we wspólnocie i wierze, aby przechowywał w sobie katolickie magisterium jako skarb 2000 lat. Bóg jest rdzeniem naszej chrześcijańskiej rodziny, a nie ludzka wola. Jezu, uczyń nas jednym z Twoim Ojcem i Tobą. Amen.



19 lat temu razem z moimi 11 przyjaciółmi, 29 maja 2003, zostałem księdzem Kościoła. Dziękuję za Waszą modlitwę i wsparcie, proszę o więcej modlitwy, bym mógł być kapłanem Chrystusa. Dziękuję, Szczęść Boże Wszystkim. 


Saturday, 21 May 2022

God's peace... Boży pokój...

 In polish below... po polsku, poniżej...









John 15:18-21

The world hated me before it hated you

Jesus said to his disciples:
‘If the world hates you,
remember that it hated me before you.
If you belonged to the world,
the world would love you as its own;
but because you do not belong to the world,
because my choice withdrew you from the world,
therefore the world hates you.
Remember the words I said to you: A servant is not greater than his master.
If they persecuted me, they will persecute you too;
if they kept my word, they will keep yours as well.
But it will be on my account that they will do all this,
because they do not know the one who sent me.’


   The Gospel of John for the VI Sunday of Easter presents the words of Jesus who says: I give you the real peace, not that, which is given by the world, but mine, this is my gift for you. 

 

These words make a lot of sense today, while we are experiencing such a difficult time – war in Europe, lack of understanding and compassion. We see that human pacts and alliances fail and there is nothing sure when it comes to peace and respect.

 

 

Therefore, God is telling us; my child, I can give you my peace which lasts forever, which is stable and real. This is the God’s peace, which surpasses every expectation and need. My love is unlimited and fills every human heart with joy. As God, I am eternal, so my peace is eternal, because no one can destroy it, the man has no power to do that. 

 

For last few months, in Poland was being shown a movie about priesthood, as the advert of this special ministry in the Church. The movie uses testimonies of converted people who found Christ. Their life was so far from God, but one day they experienced God’s love and changed completely. Today, they work for the glory of God. 

 

Although their past life was different and the moment of conversion too, they had the same experience of great peace and love. They have felt that somebody loves them and gives them internal peace, which nobody was able to give. 

 

These stories are the answer to the words of Jesus: my peace I bequeath you, the real peace that nobody else can give. 

 

This gift of peace we can find in prayer and the sacraments, especially in the sacraments of reconciliation, when God forgives our sins and says to us: go in peace. God works in our life. 

 

We also may experience Him and become the recipients of His love and peace, we just have to open our hearts for His grace. Amen. 

 


(J 14, 23-29) 
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie".



   Ewangelia Jana na VI Niedzielę Wielkanocną przedstawia słowa Jezusa, który mówi; Daję Ci prawdziwy pokój, nie ten, który daje świat, ale mój, to jest mój dar dla ciebie.

 

Te słowa nabierają sens dzisiaj, kiedy przeżywamy wokół nas tak dziwny czas, wojnę na naszym kontynencie, brak zrozumienia i współczucia. Widzimy, że pakty i sojusze między ludźmi zawodzą i nie ma miejsca na pokój i szacunek ze strony człowieka.

 

 

Dlatego Bóg przychodzi ze swoimi słowami; Moje dziecko, mogę Ci zaproponować mój pokój, który trwa wiecznie, on jest stabilny i rzeczywisty, który przewyższa wszelkie oczekiwania i potrzeby. Moja miłość jest nieograniczona i napełnia radością każde ludzkie serce. Jako Bóg jestem wieczny, więc mój pokój jest wieczny, bo nikt nie może go zniszczyć, człowiek nie ma no to siły i możliwości.

 

Przez ostatnie miesiące w Polsce był pokazywany był film o kapłaństwie jako promocja tej szczególnej posługi w Kościele. Film powstał z części świadectwa nawróconych ludzi, którzy odnaleźli Chrystusa. Ich życie było tak dalekie od Boga, ale pewnego dnia doświadczyli Bożej miłości, zostali całkowicie odmienionymi osobami i dziś pracują na chwałę Bożą.

 

Chociaż ich przeszłe życie było inne i moment nawrócenia, przeżyli to samo doświadczenie wielkiego pokoju i miłości. Czuli, że ktoś ich kocha, dając wewnętrzny spokój, którego nikt nie był w stanie dać.

 

Historie te są odpowiedzią na słowa Jezusa, mój pokój, który wam przekazuję, jest prawdziwy, którego nikt nie może dać.

 

Ten dar pokoju możemy znaleźć w modlitwie, sakramentach, a zwłaszcza w sakramentach pojednania, kiedy Bóg przebacza nam nasze grzechy, mówiąc do nas, idźcie w pokoju. W moim życiu działa Bóg.

 

Mogę tego samego doświadczyć, stając się uczetnikiem Jego miłości i pokoju, otwierając serce na Jego łaskę. Amen.

Saturday, 14 May 2022

The Law of love... Prawo miłości...

In polish below... po polsku, poniżej...



John 13:31-33,34-35

In the Son of Man, God has been glorified

When Judas had gone Jesus said:
‘Now has the Son of Man been glorified,
and in him God has been glorified.
If God has been glorified in him,
God will in turn glorify him in himself,
and will glorify him very soon.
‘My little children,
I shall not be with you much longer.
I give you a new commandment:
love one another;
just as I have loved you,
you also must love one another.
By this love you have for one another,
everyone will know that you are my disciples.’

I give you a new commandment:

love one another;

just as I have loved you,

you also must love one another. J 13, 

 

 

 

   While I am reading these words of today's Gospel of John, it reminds me about another chapter of the same Gospel – chapter 21. It tells the story of Jesus, who appeared at the Lake of Galilee after His Resurrection. The Lord met the apostles and told them to cast their net, so that they will catch something. Saint Peter and his companions caught 153 fish. That number is not accidental, because the number 153 in the Hebrew language means the Church of love. 

 

The same thing happens today. Jesus Christ tells us about love. These two stories, although happened in different time, indicate the love and respect of the communion of believers. 

 

The commandment of love is fundamental for the whole Church because the Lord loves us all and encourages us to do the same. 

 

Why? Because in love we may find the whole good and respect of every man. Only good persuades those who are full of hatred to change their life. 

 

It seems to be an illusion, because we live without trust and good will, but full of willingness to revenge. We trust nobody. All that many people want is revenge, and we are hostile to each other. 

 

Today we are the witnesses of cruelty in Ukraine what evokes a lot of negative feelings. 

 

We are broken, conflicted, but Jesus tells us: My communion should be built on the foundation of love and respect. 

 

It good that we can show compassion to those who suffer but we should also remember about compassion and respect for all those people around us. 

 

I think this is the key for all of us. The words of Jesus about love and respect are the last chance to avoid getting into even worse situation, when one side or another is full of hatred and hostility. We cannot fight fire with fire but with love. 

 

Today's world and the Church need reconciliation in the name of consent, so that we can abandon “killing” both spiritually and physically. 

 

The words of Christ are not aimed at resigning from justice and truth but warn us before hatred and "killing each other".  

 

Blind hatred kills. In this world, the cure for suffering is real love. And the real love is God. 

 

The best example is Jesus Christ on the cross. He said: "Father forgive them, because they do not know, what they are doing". 

 

It is a very difficult task, especially as we are witnesses of a lot of evil. But these words of Jesus Christ may save us from hatred and "killing each other".

 

I believe that finally justice, truth, love, and respect will win. 

 

The essential words of the Lord are; by the attitude of love, people are able to recognize you as my disciples. 

 

The truth and love will set us free. Amen. 



(J 13, 31-33a. 34-35) 
Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: ”Syn Człowieczy został teraz uwielbiony, a w Nim został Bóg uwielbiony. Jeżeli Bóg został w Nim uwielbiony, to Bóg uwielbi Go także w sobie samym, i zaraz Go uwielbi. Dzieci, jeszcze krótko - jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale - jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię - dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie. Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali”.


   „Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali”. J13, 35

 

 

Kiedy czytamy te słowa z dzisiejszej Ewangelii Jana, przypomnimy sobie inny rozdział tej samej Ewangelii – rozdział 21. Opowiada on historię Jezusa, który pojawił się nad Jeziorem Galilejskim po swoim Zmartwychwstaniu. Pan spotkał Apostołów i kazał im zarzucić sieć, aby coś złowili. Święty Piotr i jego towarzysze złowili 153 ryb. Liczba ta nie jest przypadkowa, bo liczba 153 w języku hebrajskim oznacza Kościół miłości.

 

To samo dzieje się dzisiaj. Jezus Chrystus mówi nam o miłości. Te dwie historie, choć wydarzyły się w różnym czasie, wskazują na miłość i szacunek dla komunii wierzących.

 

Przykazanie miłości jest fundamentalne dla całego Kościoła, ponieważ Pan kocha nas wszystkich i zachęca nas do tego samego.

 

Czemu? Bo w miłości możemy znaleźć całe dobro i szacunek każdego człowieka. Tylko dobro przekonuje pełnych nienawiści ludzi do zmiany swojego życia.

 

Wydaje się to złudzeniem, bo żyjemy bez zaufania i dobrej woli, pełni chęci zemsty. Nikomu nie ufamy. Jedyne, czego wielu ludzi pragnie, to zemsta, wrogo do siebie nastawieni.

 

Dziś jesteśmy świadkami okrucieństwa, wojny na Ukrainie, naturalnie odczuwając nienawiść.

 

Jesteśmy poranieni, skonfliktowani i Jezus mówi nam: Moja komunia powinna być budowana na fundamencie miłości i szacunku.

 

Ciekawe jest to, jednocześnie współczujemy tym, którzy cierpią z daleka, a mamy uczucia braku szacunku dla innych, będących blisko.

 

Myślę, że to jest klucz do nas wszystkich. Słowa Jezusa o miłości i szacunku są ostatnią szansą na uniknięcie jeszcze gorszej sytuacji, kiedy jedna lub druga strona jest pełna nienawiści i wrogości. Nie możemy gasić ognia ogniem, tak samo nie potrafimy rozładować konfliktu przemocą.

 

Dzisiejszy świat i Kościół potrzebują pojednania w imię zgody, abyśmy mogli porzucić „zabijanie” zarówno duchowo, jak i fizycznie.

 

Słowa Chrystusa nie mają na celu rezygnacji ze sprawiedliwości i prawdy, ale ostrzegają nas przed nienawiścią i „zabijaniem się nawzajem”.

 

Ślepa nienawiść zabija. Na tym świecie lekarstwem na cierpienie jest prawdziwa miłość.  Prawdziwą miłością jest Bóg.




Saturday, 7 May 2022

The Good Shepherd... Dobry Pasterz...

 In polish below... po polsku, poniżej...










John 10:27-30

I know my sheep and they follow me

Jesus said:
‘The sheep that belong to me listen to my voice;
I know them and they follow me.
I give them eternal life;
they will never be lost
and no one will ever steal them from me.
The Father who gave them to me is greater than anyone,
and no one can steal from the Father.
The Father and I are one.’


   Today, on the Forth Sunday of Easter, we celebrate The Sunday of the Good Shepherd. The Mother Church indicates One, Eternal and Holy Shepherd, Jesus Christ. His is the High Priest, who is offering himself on the Eucharistic Altar. He is the source of life, and the Guide for us, he leads us to the joy of Heaven. According to the Gospel of John, we belong to him, his voice is leading us to endless goodness, and protects us of every evil. 

 

 

The initiative of this Sunday was undertaken by Pope Paul VI in 1964. The Holy Father made the IV Sunday of Easter, as the Sunday of the Good Shepherd. The Pope’s concern was, to pray on that day and in the whole week which follows, for new vocation to the priesthood and special ministry in the Church. 

 

God wants to cooperate with man. Men around the world have become his hands, to changed bread into Body, and wine into his Blood. Those chosen ones are the mouth of the Lord, who proclaim the Gospel to many. 

 

Without the priesthood, there is no life, sacraments, and the existence of the Church. Nobody can take place of priest; he is the anointed one by God of the power from above. 

 

It’s been always a great concern about to pray for new vocation, but in our times, it seems to more urgent need, while we see lack of vocation and priest in Europe, even in these countries, which had always a big number of priests.

 

 

The question is, why? Has God stopped to call young men? No, definitely no. His voice is not heard. Jesus Christ is calling, but those people have no carriage and determination to say, yes. So often the family are broken, not having been natural place of faith and religion. We have a lot of perspective for a better life, the discrediting view of the priesthood, laughing at this way of life. Lack of an attract of the priestly life.  All these things are not good background for calling God. 

 

But our determination and continuity show, God is more powerful, than that. We continue to pray, that many of young people can answer to the Lord, yes, I want to follow you. We need to pray for families, they may back to this, to be  natural place of God, for they may notice, the faith is constantly needed for their life. We can not resign to pray for new vocation to the priest from our city and the whole world. 

 

On this day God wants to say to us, we need to be grateful for every Holy Mass. The crisis touches the city of Gibraltar as well. Every year we have less priests. This is not the same number of priests, we had 10 years ago. No new vacations, God and faith have become less important for our society. All these things make a different system for the Church and the ministry. What was possible in the past, it’s been impossible for now. We do not like changes, but the reality forces it on us. 

 

In this difficult time, God teaches us about the respect for any ministry, sacraments, and prayer, which is held nowadays. We are blessed, taking so often for granted, many places have not the same comfort, as we have had for many years up to now. 

 

Jesus Christ, Good Shepherd, stir up new vocations to the priesthood from our society. Amen. 

 

 

 

 

(J 10,27-30) 
Jezus powiedział: ”Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy”.


   Dziś w IV Niedzielę Wielkanocną obchodzimy Niedzielę Dobrego Pasterza. Matka Kościół wskazuje na Jednego, Wiecznego i Świętego Pasterza, Jezusa Chrystusa. On jest Najwyższym Kapłanem, który składa siebie na ołtarzu eucharystycznym. On jest źródłem życia i Przewodnikiem dla nas, prowadzący nas do radości Nieba. Według Ewangelii Jana należymy do Niego, Jego głos prowadzi nas do nieskończonego dobra i chroni nas od wszelkiego zła.

 

 

Inicjatywę tej niedzieli podjął papież Paweł VI w 1964 roku. Ojciec Święty ustanowił IV Niedzielę Wielkanocną Niedzielą Dobrego Pasterza. Papież troszczył się o modlitwę w tym dniu i przez cały następny tydzień o nowe powołanie do kapłaństwa i specjalnej posługi w Kościele.

 

Bóg chce współpracować z człowiekiem. Ludzie na całym świecie stali się Jego dłońmi, aby przemienić chleb w Ciało Boga i wino w Jego Krew. Ci wybrani są ustami Pana, głoszący Ewangelię.

 

Bez kapłaństwa nie ma życia, sakramentów i istnienia Kościoła. Nikt nie może zastąpić księdza; on jest namaszczonym przez Boga mocą z góry.

 

Zawsze to była wielka troska o modlitwę o nowe powołanie, ale w naszych czasach wydaje się to pilniejszą potrzebą, gdy widzimy brak powołań i kapłana w Europie, nawet w tych krajach, które zawsze miały dużą liczbę księży.

 

 

Pytanie brzmi, dlaczego? Czy Bóg przestał wzywać młodych mężczyzn? Nie, zdecydowanie nie. Jego głos nie jest słyszalny. Jezus Chrystus woła, ale ci ludzie nie mają odwagi i determinacji, by powiedzieć: tak. Tak często rodziny są rozbite, nie będąc naturalnym miejscem wiary i religii. Mamy wiele perspektyw na lepsze życie, dyskredytowanie życia kapłańskiego, wyśmiewanie się z tego sposobu życia. Brak atrakcyjności życia kapłańskiego. Wszystkie te rzeczy nie są dobrym podłożem do Bożego wezwania.

 

Jednak nasza determinacja i ciągłość pokazują, że Bóg jest potężniejszy niż to. Nieustannie modlimy się, aby wielu młodych mogło odpowiedzieć Panu, tak, chcę iść za Tobą. Musimy modlić się za rodziny, które powinny stać się na nowo jako naturalne miejsce Boga, po to, aby zauważyć, że wiara jest stale potrzebna do ich życia. Nie możemy rezygnować z modlitwy o nowe powołanie do kapłana z naszego miasta i całego świata.

 

W tym dniu Bóg chce nam powiedzieć, że musimy być wdzięczni za każdą Mszę św. Kryzys dotyka również miasta Gibraltar. Z roku na rok mamy mniej księży. To nie jest taka sama liczba księży, jaką mieliśmy 10 lat temu. Żadnych nowych powołań, Bóg i wiara straciły na znaczeniu dla naszego społeczeństwa. Wszystkie te rzeczy tworzą inny system dla Kościoła i posługi. To, co było możliwe w przeszłości, na razie jest niemożliwe. Nie lubimy zmian, ale rzeczywistość wymusza je na nas.

 

W tym trudnym czasie Bóg uczy nas szacunku dla wszelkiej posługi, sakramentów i modlitwy, jaka jest sprawowana w dzisiejszych czasach. Jesteśmy uprzywilejowani, biorąc tak często za pewnik, że nam się należy by było więcej Mszy świętych, lecz wiele miejsc nie ma takiego komfortu, jaki mieliśmy przez wiele lat,  aż do tej pory.

 

Jezu Chryste, Dobry Pasterzu, wzbudź nowe powołania do kapłaństwa w naszym społeczeństwie. Amen.

The last day... Dzień ostateczny...

Mark 13:24-32 The stars will fall from heaven and the powers in the heavens will be shaken Jesus said to his disciples: ‘In those days, afte...