Saints Peter and Paul... Święty Piotr i Paweł...

In polish below... po polsku, poniżej...

Matthew 16:13-19

You are Peter and on this rock I will build my Church

When Jesus came to the region of Caesarea Philippi he put this question to his disciples, ‘Who do people say the Son of Man is?’ And they said, ‘Some say he is John the Baptist, some Elijah, and others Jeremiah or one of the prophets.’ ‘But you,’ he said ‘who do you say I am?’ Then Simon Peter spoke up, ‘You are the Christ,’ he said ‘the Son of the living God.’ Jesus replied, ‘Simon son of Jonah, you are a happy man! Because it was not flesh and blood that revealed this to you but my Father in heaven. So I now say to you: You are Peter and on this rock I will build my Church. And the gates of the underworld can never hold out against it. I will give you the keys of the kingdom of heaven: whatever you bind on earth shall be considered bound in heaven; whatever you loose on earth shall be considered loosed in heaven.’

   Today, with the Mother of Church, we are looking at two people and Christ’s Apostles – the Pillars of Christianity: Saint Peter and Paul. Undoubtedly, these two men worked very hard to evangelize people and spread the message of Christ. They were two remarkable witnesses of God who offered their own life for Christ. Above all things, they experienced the real God and they answered to the voice of God. 

Let’s try to look at them closer. Who were Saint Paul and Peter? From the human point of view, they were completely different: they came from different backgrounds and even their mentality was different. 

According to the Gospel, Saint Peter, a fisherman from Capernaum, had a family: a wife and many friends. He was a simple man, who knew perfectly his craft and who felt responsible for his family.  We also know that was an impulsive man and had a problem to control his emotions. 

Saint Paul, was a craftsman from Tars who made carpets. He had a Roman citizenship – probably someone from his family bought it. He was intelligent and well educated, he studied in the school of Gamaliel, at that time  one of the best teachers of Israel. We know nothing about his family. On the contrary to Peter, he was calm. 

Apart from that, these two men did not like each other. The proof of it is the Letter of Saint Paul to the Galatians. The Apostles of Nations spent only 15 day with Peter, he also pointed out some unacceptable works of Peter. But to be fair, we should remember that St. Paul respected St. Peter, as the first Apostle and the pope of Jesus’ Church. 

These are their differences, but what united them with the Lord and made them one of the most significant figures in our church?

The history of Christ changed their lives and helped them to establish the real relationship with Jesus. 

Of course, Peter as the Prince of the Apostles, confessed his faith in Jesus Christ, the Son of God. But later he rejected Jesus because he was afraid to die. He said: I  do not know this man. It was a pure example of apostasy, the rejection of God. Some time before, Jesus asked St. Peter: do you love me more than others do? St. Peter experienced God’s Mercy and heared the voice calling: “follow me”. 

And what about St. Paul? He was a religious man who hated Christianity. His wanted to get rid of believers of Christ. The story from Damascus confirms it.  He agreed for the death of deacon Stephan. 

One day, in the capital of Syria, Paul heard the voice: Saul, Saul, why do you persecute me? From this moment Paul changed totally, because like Peter, he experienced God’s forgiveness and love. 

For those two people, Jesus Christ and His mission of the Gospel’s proclamation were very important. St. Paul and Peter became the pioneers of the Church and brought lots of people to Jesus: Peter from the Jewish Nation and Paul from other nations of the Roman Empire. Thanks to them, many people could learn about Jesus and His Resurrection. Paul wrote 13 books to different nations of the Roman Empire and Peter wrote two letter to the Christian Community. 

The experience of God and His love allowed them to offer their lives and became martyrs. According to the Christian tradition, St. Peter was crucified upside down in Anno Domini 65 and St. Paul was beheaded with a sword in 68. They both died in Rome. 

What is the teaching for us? St. Peter and Paul were normal men. They had different character, habits, talents, they experienced imperfection, sins and betrayals. But the meeting with living God made a lot of good things and bore fruits for the first Christians and the whole Church. We are encouraged to do the same – despite our weaknesses and sins, we need to experience the real God’s love and mercy, especially in the sacrament of confession, to be able to become good witnesses of faith. The two Apostles were normal men, like you and me. Thanks to their determination, they gave us a good example and became the Pillars of the Church. We may try to do the same, following Christ and the Apostles. 

                                                       

Saint Peter and Paul. Pray for us. Amen. 

(Mt 16,13-19)
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?”. Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.

   Dzisiaj z Matką Kościoła patrzymy na dwojga ludzi i Apostołów Chrystusa, Filary Chrześcijaństwa, na Świętego Piotra i Pawła. Niewątpliwie ci dwaj mężczyźni ciężko pracowali, aby ewangelizować lud i głosić przesłanie Chrystusa i jego Dobrej Nowiny. Dwaj niezwykli świadkowie Boga, którzy ofiarowali swoje życie Chrystusowi do końca, ponosząc Męczeństwo. Przede wszystkim doświadczyli prawdziwego Boga i odpowiedzieli na Jego głos.

Spróbujmy przyjrzeć się im bliżej. Kim oni byli, Święty Paweł i Piotr? Z ludzkiego punktu widzenia byli zupełnie inni, mieli zróżnicowane środowisko, rodziny i pochodzenie.

Święty Piotr, rybak z Kafarnaum, według Ewangelii miał w tym mieście rodzinę, żonę i wielu przyjaciół. Był prostym człowiekiem, doskonale znającym swoje rzemiosło, świadomy odpowiedzialności za swoją rodzinę. Mentalnie był człowiekiem impulsywnym, mającym problem z kontrolowaniem własnych emocji.

Święty Paweł, rzemieślnik z Tars, który produkował dywany. Miał obywatelstwo rzymskie, prawdopodobnie kupił je ktoś z jego rodziny. Inteligentny i dobrze wykształcony w szkole Gamaliela, u jednego z najlepszych nauczycieli Izraela w tym czasie. Nic nie wiemy o jego rodzinie. Mentalnie, w przeciwieństwie do Piotra, był spokojny i wyciszony. 

Poza tym ci dwaj mężczyźni o innym usposobieniu nie lubili za bardzo. Dowodem na to jest List Świętego Pawła do Galatów, Apostołowie Narodów spędzili tylko 15 dni z Piotrem. Co więcej, Paweł wskazał na niedopuszczalne poczynania Piotra. Uczciwie musimy powiedzieć, że św. Paweł szanował św. Piotra jako pierwszego Apostoła i Papieża Kościoła Jezusa.

To są ich różnice, wynikające z ludzkiej natury. Co zjednoczyło ich z Panem i sprawiło, że stali się gorliwymi Apostołami Chrystusa?

 Paradoksalnie, ludzkie doświadczenie grzechu, słabości i pragnienia całkowitego oddania się Panu do końca.

Dotknęli własnych grzechów, Bożego Miłosierdzia i przebaczenia. Ich historia się zmieniła i przekształciła w prawdziwą relację z Jezusem. Wydaje nam się to prawie herezją w stosunku do Świętego Piotra, ponieważ zostałem wybrany przez Boga, niemniej i on musiał zmienić swoje życie.

Oczywiście Piotr jako Książę Apostołów wyznał wiarę w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, znajdujemy ten moment w  Ewangelii, ale to samo słowo Boże mówi o jego zdradzie, gdy po Ostatniej Wieczerzy widząc aresztowanego Jezusa, powiedział: Nie znam tego człowieka. Był to czysty przykład apostazji, odrzucenia Boga. W tym doświadczeniu grzechu i niewierności nadszedł Dzień Zmartwychwstania nad Morzem Galilejskim. Chrystus pytał Świętego Piotra, czy kochasz mnie bardziej niż inni?  Trzykrotne pytanie o miłość i łzy Piotra stały się zadośćuczynieniem za jego grzechy i słabość. To jest punkt zwrotny, kiedy św. Piotr doświadczył Bożego Miłosierdzia, słysząc głos „pójdź za mną”.

A co ze św. Pawłem? Był prawdziwym religijnym człowiekiem, który nienawidził chrześcijaństwa. Historia pokazuje jego pragnienie pozbywania się wierzących w Chrystusa. Zgodził się na śmierć diakona Stefana.

U bram Damaszku, stolicy Syrii, Paweł przechodzi metamorfozę, usłyszał głos: Szawle, Szawle, dlaczego mnie prześladujesz. Od tego momentu Paweł stał się innym człowiekiem, ponieważ podobnie jak Piotr doświadczył Bożego przebaczenia i miłości.

Te historie nawrócenia przyniosły wielki duchowy owoc. Dla nich najważniejszy był Jezus Chrystus i Jego misja głoszenia Ewangelii. Św. Paweł i Piotr zostali pionierami Kościoła, przyciągając mnóstwo ludzi do Jezusa, Piotr z Narodu Żydowskiego i Paweł z różnych narodów Cesarstwa Rzymskiego. Dzięki nim wielu ludzi mogło dowiedzieć się o Jezusie i Jego Zmartwychwstaniu. Paweł napisał 13 listów do różnych części Cesarstwa Rzymskiego, a Piotr dwa listy do wspólnoty chrześcijańskich.

To doświadczenie Boga i Jego miłości pozwoliło ofiarować swoje życie do końca, niosąc Męczeństwo za Chrystusa, zgodnie z Tradycją chrześcijańską, św. Piotr w zmarł w 65 na krzyżu do góry nogami, a św. Paweł w 68 r., ścięty z mieczem. Obaj zginęli w Rzymie.

Jaka jest dla nas nauka? Św. Piotr i Paweł byli normalnymi ludźmi, mającymi temperament, nawyki, talenty, ale niedoskonałości, grzechy, zdrady Boga.  Spotkanie z żywym Bogiem przyniosło wiele dobrych rzeczy i owoców dla pierwszych chrześcijan i całego Kościoła. Jesteśmy zachęcani do czynienia tego samego, pomimo naszej słabości i grzechów. Musimy doświadczyć prawdziwej miłości i miłosierdzia Boga, szczególnie w sakramencie spowiedzi, aby móc dawać dobre świadectwo wiary. Dwaj Apostołowie byli normalnym człowiekiem, podobnie jak ty i ja, dzięki własnej determinacji dali dobry przykład, stając się filarami Kościoła. Możemy podjąć ten sam wysiłek, idąc za Chrystusem i Świętymi Apostołami.

Święty Piotrze i Pawle. Módl się za nas. Amen.