Going into a desert... Podążając ku pustyni...
| Luke 4:1-13 |
|---|
‘Jesus was led by the Spirit in the wilderness and tempted by the devil’
Any time, we enter Lent, on the First Sunday of these 40th day, God is leading us to a desert place with Jesus. The purpose of the Gospel has the spiritual and pedagogical meaning. God wants to tell us, this Annual Lenten Time is like an empty place, which requires the spiritual mobilization, courage, and good will.
It is not an easy period, but beautiful and full of challenges. Jesus before his mission, to start the preaching on the Good News, he leaves the town and villages to the lonely place. The reason of his entering the desert was to experience own recollections, prayer and fasting.
In every desert, this physical and that spiritual, we need the determination of spirit. Apart of that a man in this place must be careful and to be a warrior on the mental and physical level, to fight for the determinate goals.
This work of Jesus was about to survive for 40 days in an empty place without water and food, it was the time to pray and to prepare himself to the mission, that was before him.
The desert place was not the only difficulties of him, but the exhausted Jesus had to struggle with the enemy, tempting him, to change his mind, and to sway him from the work of salvation. The price of this temptation was huge, because it is the battle for the human soul.
We may notice, the strategy of the enemy is wicked and brutal. He does not resign after the first attempt, but he carries on, to find a more intelligent methods, which may attack Jesus’s tired body and spirit.
The Gospel of today it become a compass for us, where and how to experience Lent, and to build the power of spirit, to make the fortitude of my humanity. And the meanwhile we need be to ready, this is a demanding time, plenty of the spiritual abyss and traps, and the discouraging time of my will to follow Jesus Christ and to accompany him in “the desert”. The strategy of our enemy is wicked and intelligent, he never stops to turn out our eyes from God.
We do not need to be afraid, on our side is Christ, who will be supporting us, this is his battle for my soul, as well. St. Paul wrote in his letter to the Romans, if God is for us, who can be against us (Rm 8, 31). Amen.
Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu, a wiedziony był przez Ducha na pustyni czterdzieści dni, i był kuszony przez diabła. Nic przez owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: "Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby stał się chlebem". Odpowiedział mu Jezus: "Napisane jest: „Nie samym chlebem żyje człowiek”. Wówczas powiódł Go diabeł w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł do Niego: "Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je dać, komu zechcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje". Lecz Jezus mu odrzekł: "Napisane jest: „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz”. Zawiódł Go też do Jerozolimy, postawił na szczycie narożnika świątyni i rzekł do Niego: "Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem napisane: „Aniołom swoim da rozkaz co do ciebie, żeby cię strzegli, i na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień”. Lecz Jezus mu odparł: "Powiedziano: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”. Gdy diabeł dopełnił całego kuszenia, odstąpił od Niego do czasu.
Za każdym razem, gdy wkraczamy w Wielki Post, w pierwszą niedzielę tych 40 dni, Bóg prowadzi nas na pustynię z Jezusem. Cel Ewangelii ma znaczenie duchowe i pedagogiczne. Bóg chce nam powiedzieć, że ten doroczny Wielki Post jest jak puste miejsce, które wymaga duchowej mobilizacji, determinacji i dobrej woli.
To nie jest łatwy okres, ale piękny i pełen wyzwań. Jezus przed swoją misją, głoszenia Dobrej Nowiny, pozostawia zaludnione miejscowości na miejsce w samotności. Powodem Jego wejścia na pustynię było doświadczenie własnej refleksji, modlitwy i postu.
Na każdej pustyni, tej fizycznej i tej duchowej, potrzebujemy determinacji ducha. Oprócz tego, człowiek w tym miejscu musi być ostrożny i być wojownikiem na poziomie psychicznym i fizycznym, aby walczyć o określone cele.
To dzieło Jezusa miało przetrwać 40 dni w pustym miejscu bez wody i jedzenia, tam nadszedł czas modlitwy i przygotowania się do misji, która była przed Nim.
Miejsce pustyni nie było jedyną trudnością, ale wyczerpany Jezus musiał walczyć z wrogiem, kuszącym go, aby zmienił zdanie i odwiódł Go od dzieła zbawienia. Cena za tę pokusę była ogromna, ponieważ jest to walka o ludzką duszę.
Możemy zauważyć, że strategia wroga jest niegodziwa i brutalna. Nie rezygnuje on po pierwszej próbie, ale kontynuuje, aby znaleźć bardziej wyrafinowane metody, które mogą zaatakować zmęczone ciało i ducha Jezusa.
Ewangelia dnia dzisiejszego staje się dla nas kompasem, gdzie i jak przeżyć Wielki Post i zbudować siłę ducha, aby wzmocnić ducha mojego człowieczeństwa. Tymczasem musimy być gotowi, jest to wymagający czas, mnóstwo duchowej otchłani i pułapek oraz zniechęcenia naszej woli, aby pójść za Jezusem Chrystusem i towarzyszyć mu na „pustyni”. Strategia naszego wroga jest nikczemna i inteligentna, nigdy nie przestaje próby odwracania naszych oczu od Boga.
Nie musimy się bać, po naszej stronie jest Chrystus, który będzie nas wspierał, to jest również Jego walka o moją duszę. Św. Paweł napisał w swoim liście, jeśli Bóg jest z nami, któż przeciwko nam. Amen.
Comments
Post a Comment