Christ the King.... Chrystus Król....

 

Matthew 25:31-46

I was naked and you clothed me; sick, and you visited me

Jesus said to his disciples: ‘When the Son of Man comes in his glory, escorted by all the angels, then he will take his seat on his throne of glory. All the nations will be assembled before him and he will separate men one from another as the shepherd separates sheep from goats. He will place the sheep on his right hand and the goats on his left.

  ‘Then the King will say to those on his right hand, “Come, you whom my Father has blessed, take for your heritage the kingdom prepared for you since the foundation of the world. For I was hungry and you gave me food; I was thirsty and you gave me drink; I was a stranger and you made me welcome; naked and you clothed me, sick and you visited me, in prison and you came to see me.” Then the virtuous will say to him in reply, “Lord, when did we see you hungry and feed you; or thirsty and give you drink? When did we see you a stranger and make you welcome; naked and clothe you; sick or in prison and go to see you?” And the King will answer, “I tell you solemnly, in so far as you did this to one of the least of these brothers of mine, you did it to me.”

  ‘Next he will say to those on his left hand, “Go away from me, with your curse upon you, to the eternal fire prepared for the devil and his angels. For I was hungry and you never gave me food; I was thirsty and you never gave me anything to drink; I was a stranger and you never made me welcome, naked and you never clothed me, sick and in prison and you never visited me.” Then it will be their turn to ask, “Lord, when did we see you hungry or thirsty, a stranger or naked, sick or in prison, and did not come to your help?” Then he will answer, “I tell you solemnly, in so far as you neglected to do this to one of the least of these, you neglected to do it to me.”

  ‘And they will go away to eternal punishment, and the virtuous to eternal life.’

    Today we are reaching the end of the liturgical year in our life, celebrating the Solemnity of the Christ the King. Attending at Mass we realize that everything starts from God, and it has the end in Christ. The Sunday day puts before us the fact of the eternal Kingdom of Jesus, which is lasting for ever, without end, differing from the concept of those kingdoms we know. The ruling of Christ is built on the solid rock of love and the closeness of God to men. 

The confirmation of this truth we can find in the Gospel of Matthew, the Church reads. The Lord presents the parable of the final times, the last judgment, which is the dogma of our catholic faith. The King separates the two group of lambs and goats. These first are the happy achieving the joy of Heaven, and the second group having been condemned and sent to the eternal punishment. The example of goats is not accidental, because it is referring to the Jewish tradition, while once a year the priest used to lead the goat into the desert putting upon it all the sins of the Jews. It was the annual atoning ritual of people from the Chosen Nation. We may consider, Jesus chose the example of goats on purpose, to refer his teaching to the Jewish custom. 

 

Let us try to focus on the meaning of the Gospel. We know that the main message is to help or lack of love to others. This is our Christian duty to bring food, cloth to the poor, visiting sick and prisoners. We are aware, whatever we do for neighbours, we do for Christ. These things are very true. 

The Parable indicates one aim, no to neglect the chance of doing goodness. The wisdom of the Gospel is powerful, those people were awarded or punished because of the attitude of using the chance to help or loosing it. 

 

Thinking about it, this feast put the accent on the finding the situation to help, every day give us a great possibility to do something good, so often the smallest ones, which is not spectacular and well known. Even the smallest reactions and deeds build the great Kingdom of God, without knowing about it, but Christ can see it, for the merits of our salvation. 

May the Kingdom of God be built on my good works. Amen. 

(Mt 25,31–46) 
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: "Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźmijcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata. Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie;byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie". Wówczas zapytają sprawiedliwi: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?". Król im odpowie: "Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili". Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom. Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście mnie". Wówczas zapytają i ci: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?". Wtedy odpowie im: "Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili". I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego”.

    Dziś dochodzimy koniec roku liturgicznego, przeżywając uroczystość Chrystusa Króla. Uczestnicząc we Mszy św. zdajemy sobie sprawę, że wszystko zaczyna się od Boga i ma swój koniec w Chrystusie. Niedzielny dzień ukazuje nam fakt wiecznego Królestwa Jezusa, które trwa na wieki, bez końca, odbiegając od koncepcji tych królestw, które znamy. Panowanie Chrystusa opiera się na solidnej skale miłości i bliskości Boga z ludźmi.

Potwierdzenie tej prawdy znajdujemy w Ewangelii Mateusza – czytaną przez Kościół. Pan Jezus przedstawia przypowieść o czasach ostatecznych, sądzie ostatecznym, która jest dogmatem naszej wiary katolickiej. Król oddziela dwie grupy owiec i kóz. Ci pierwsi to szczęśliwi osiągający radości Nieba, a druga grupa to potępieni i zesłani na karę wieczną. Przykład kozłów nie jest przypadkowy, gdyż nawiązuje do tradycji żydowskiej, raz w roku kapłan wyprowadzał kozła na pustynię, zrzucając na niego wszystkie grzechy Żydów. Był to coroczny rytuał pokutny ludzi Narodu Wybranego. Można uznać, że Jezus celowo wybrał przykład kóz, aby nawiązać swoje nauczanie do zwyczaju żydowskiego.

 

Spróbujmy skupić się na znaczeniu Ewangelii. Wiemy, że głównym przesłaniem jest pomoc lub brak miłości do innych. Naszym chrześcijańskim obowiązkiem jest dostarczanie żywności, ubrań biednym, odwiedzaniu chorych i więźniów. Mamy świadomość, że cokolwiek czynimy dla bliźnich, robimy to dla Chrystusa. Te rzeczy są bardzo prawdziwe.

Przypowieść wskazuje na jeden cel: nie zaniedbywać szansy czynienia dobra. Mądrość Ewangelii jest potężna, ludzie ci zostali nagrodzeni lub ukarani za postawę wykorzystania szansy na pomoc lub jej utraty.

 

Myśląc o tym, to święto kładzie nacisk na znalezienie sytuacji, która może pomóc, każdy dzień daje nam ogromną możliwość zrobienia czegoś dobrego, często tych najmniejszych, co nie jest spektakularne i powszechnie znane. Nawet najmniejsze reakcje i czyny budują wielkie Królestwo Boże, nie wiedząc o tym, ale Chrystus to widzi, dla zasług naszego zbawienia.

Niech Królestwo Boże będzie budowane na moich dobrych uczynkach. Amen.