Responsibility... Odpowiedzialność...

 

Matthew 22:15-21

Give back to Caesar what belongs to Caesar

The Pharisees went away to work out between them how to trap Jesus in what he said. And they sent their disciples to him, together with the Herodians, to say, ‘Master, we know that you are an honest man and teach the way of God in an honest way, and that you are not afraid of anyone, because a man’s rank means nothing to you. Tell us your opinion, then. Is it permissible to pay taxes to Caesar or not?’ But Jesus was aware of their malice and replied, ‘You hypocrites! Why do you set this trap for me? Let me see the money you pay the tax with.’ They handed him a denarius, and he said, ‘Whose head is this? Whose name?’ ‘Caesar’s’ they replied. He then said to them, ‘Very well, give back to Caesar what belongs to Caesar – and to God what belongs to God.’

    This story from the Gospel of Mathew shows the trial of humiliation of Jesus in the sight of people. But the answer of Jesus was perfect, he said, whatever belongs to God, give to God, whatever belongs to Caesar, give back to him. This trap of the Pharisees towards Christ was finished of defeat.   

 

Although the failure of the Christ’s opponents, the Gospel has become a great lesson for us, about our relationship to God, to the Church and to the modern world. 

 

Jesus Christ indicates a very important issue, concerning our existence today. He says, give proper attention to God and society, because it arises from your Christian dignity. There is the temptation to focus on God, and to neglect our daily life and the responsibility for other, or on the other hand, to reject God, and the whole energy devote to earthly things. 

 

My relationship to God and my neighbours is one, according to the words of Jesus, where the two and more are in my name, I am there, too. 

 

This unity of the relationship to God and to man teaches us about the transparency of human life. 

The common values are honesty and righteousness, which comes from real love and care. To be honest to God, it means to love him with the whole heart, respect him and accept his teaching how it is. This attitude of love contains my esteem to the Church, as the Body of Christ. The Mother of Church needs my respect to her and to the members of Christian Community. 

 

And finally, I cannot love God and Church without love of people. Give back, what belongs to Caesar, these words of Jesus mean my responsibility for society. Honesty and righteousness concern others. As society we should care for each other. This is not utopia, but duty. The manifestation of this obligation is observation of law, regulations, esteem to the country, where we live in, and paying taxes. 

 

All these things are connected, my paying attention to God, Church and society.  

 

Before I end, I would like to indicate one thing yet. This gospel of Matthew rises pretty important issue, about charity and altruism. Unfortunately, these things are not well known by many. Especially in Europe, where a load of people, they are very demanding, complaining. They think that they deserve everything, not having any sense of gratitude. 

 

I do not want to ignore our problems, everyone needs to tackle with it, but the situation of the wars in the world makes us aware, what kind of problems do I have, comparing to those, who lose life, houses, families, suffering the trauma of the physical and mental pain. We need to think about it with compassion and prayer for peace and pure hearts, which bring reconciliation amongst the nations. 

 

Give God, whatever belongs to God and give back, what belongs to Caesar, these words make us aware about the sense of giving and sharing with others. Human life is not taking only, but the attitude of giving in the name of charity and altruism. 

 

The greatest example is Jesus Christ, who gave himself to us, and he did take anything in return. 

 

Let us observe all these things paying proper attention to God, Church and people. Amen. 

 

 

(Mt 22, 15-21) 
Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie. Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby mu powiedzieli: "Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie?" Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: "Czemu wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową!" Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: "Czyj jest ten obraz i napis?" Odpowiedzieli: "Cezara". Wówczas rzekł do nich: "Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga".

   Ta historia z Ewangelii Mateusza ukazuje próbę poniżenia Jezusa na oczach ludzi. Ale odpowiedź Jezusa była doskonała, powiedział, co należy do Boga, oddajcie Bogu, co należy do Cezara, oddajcie Jemu. Ta pułapka faryzeuszy wobec Chrystusa zakończyła się porażką.

 

Mimo przegranej przeciwników Chrystusa, Ewangelia stała się dla nas wielką lekcją dotyczącą naszej relacji z Bogiem, Kościołem i współczesnym światem.

 

Jezus Chrystus wskazuje na bardzo ważną kwestię dotyczącą naszej dzisiejszej egzystencji. Mówi: zwracajcie należytą uwagę na Boga i społeczeństwo, bo to wynika z waszej chrześcijańskiej godności. Istnieje pokusa skupienia się na Bogu, a zaniedbywania codzienności i odpowiedzialności za innych, lub z drugiej strony odrzucenia Boga i całej energii poświęconej sprawom ziemskim.

 

Moja relacja z Bogiem i bliźnimi jest jedna, zgodnie ze słowami Jezusa, gdzie dwoje i więcej modli się w moim imieniu, tam Ja też jestem.

 

Ta jedność relacji z Bogiem i człowiekiem uczy nas przejrzystości życia ludzkiego.

Wspólnymi wartościami są uczciwość i prawość, które wypływają z prawdziwej miłości i troski. Być uczciwym wobec Boga oznacza kochać Go całym sercem, szanować Go i akceptować Jego nauczanie takim, jakie jest. W tej postawie miłości zawarty jest mój szacunek dla Kościoła jako Ciała Chrystusa. Matka Kościoła potrzebuje mojego szacunku wobec niej i członków Wspólnoty Chrześcijańskiej.

 

I wreszcie nie można kochać Boga i Kościoła bez miłości do ludzi. Oddajcie to, co należy do Cezara. Te słowa Jezusa oznaczają moją odpowiedzialność za społeczeństwo. Uczciwość i prawość dotyczą innych. Jako społeczeństwo powinniśmy o siebie dbać. To nie jest utopia, ale obowiązek. Przejawem tego obowiązku jest przestrzeganie prawa, przepisów, szacunek dla kraju, w którym żyjemy i płacenie podatków.

 

Wszystkie te rzeczy są ze sobą powiązane, moja uwaga skierowana jest na Boga, Kościół i społeczeństwo.

 

Zanim zakończę, chciałbym jeszcze zwrócić uwagę na jedną rzecz. Ta ewangelia Mateusza porusza dość ważną kwestię dotyczącą miłosierdzia i altruizmu. Niestety nie są one dobrze znane wielu osobom. Zwłaszcza w Europie, gdzie jest mnóstwo ludzi  wymagający i narzekają. Myślą, że im się wszystko należy, nie mając żadnego poczucia wdzięczności.

 

Nie chcę ignorować naszych problemów, każdy musi się z nimi uporać, ale sytuacja wojen na świecie uświadamia nam, jakie są moje problemamy, w porównaniu do tych, którzy tracą życie, domy, rodziny, przeżywając traumę ból fizyczny i psychiczny. Trzeba o tym myśleć ze współczuciem i modlitwą o pokój i czyste serca, które prowadzą do pojednania między narodami.

 

Oddawajcie Bogu to, co należy do Boga i oddawajcie to, co należy do Cezara – te słowa uświadamiają nam sens dawania i dzielenia się z innymi. Życie ludzkie to nie tylko branie, ale postawa dawania w imię miłosierdzia i altruizmu.

 

Najlepszym przykładem jest Jezus Chrystus, który dał nam siebie.

 

Przestrzegajmy tego wszystkiego, zwracając należytą uwagę na Boga, Kościół i ludzi. Amen.