The Wedding at Cana... Wesele w Kanie...

 In polish below... po polsku, poniżej...

John 2:1-11

'My hour has not come yet' - 'Do whatever he tells you'

There was a wedding at Cana in Galilee. The mother of Jesus was there, and Jesus and his disciples had also been invited. When they ran out of wine, since the wine provided for the wedding was all finished, the mother of Jesus said to him, ‘They have no wine.’ Jesus said ‘Woman, why turn to me? My hour has not come yet.’ His mother said to the servants, ‘Do whatever he tells you.’ There were six stone water jars standing there, meant for the ablutions that are customary among the Jews: each could hold twenty or thirty gallons. Jesus said to the servants, ‘Fill the jars with water’, and they filled them to the brim. ‘Draw some out now’ he told them ‘and take it to the steward.’ They did this; the steward tasted the water, and it had turned into wine. Having no idea where it came from – only the servants who had drawn the water knew – the steward called the bridegroom and said, ‘People generally serve the best wine first, and keep the cheaper sort till the guests have had plenty to drink; but you have kept the best wine till now.’

  This was the first of the signs given by Jesus: it was given at Cana in Galilee. He let his glory be seen, and his disciples believed in him.

   On the Second Sunday in Ordinary Time, the Mother of Church gives as the chapter of the John’s Gospel, number 2, which tells about the situation during the Wedding in Cana. The whole situation took place about 10 km from Nazareth, where Jesus, His Mother and Apostles were invited for the Wedding. Usually, all villagers were invited to share the joy with groom and bridegroom. From the technical and logistical point of view, parents and the newly married couple needed a lot of food and drink, especially wine, which was the fundamental drink, like for us tea or coffee. If there had not been enough wine, the stewards would have been covered with shame, because they did not prepare the reception properly.  It was quite an uncomfortable and complicated situation, which might have destroyed the reputation of the family. 

 

Such situation happened during the Wedding in Cana. While the guests were celebrating with the family, the organizers run out of wine. The mother of Jesus came to Him and asked: help them and save them from shame. Mary, as woman and mother took an action to help those people, even though the words of Christ were clear: my time has not come, yet. 

 

She asks the Son: help them, because they need your help. Mary is full of the mother’s sensitivity and compassion. She does not give up but asks Jesus. 

 

Her powerful character and attitude changed the whole inconvenient situation.

 

And here, we get the key point of the today’s Gospel. Mary is there, where is Jesus and the people who need her. She is the real Mother of God and us. She is present where her children are in need.

 

Here, in Gibraltar, we have a lot of legitimate examples of her care. We have been blessed thought her presence in our city, especially in her place of the Shrine, where for many centuries she has been proving her glory and love.

 

I remember, when I came here, I saw something very important, when twice a year (in May and September the 10^th) the people of Gibraltar gathered by the Shrine to worship their heavenly Queen and ask for God’s blessing and human prosperity. 

 

 

This is all about the awareness that everything we possess, we should offer to our Mather. Our presence time and the future, because we believe that she leads us. 

 

Mary, the Mother of God, care for us, as you did in Cana. Be our guide on Earth. Amen.

 

(J 2, 1-11) 

W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: "Nie mają wina". Jezus Jej odpowiedział: "Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?" Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: "Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie". Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Jezus rzekł do sług: "Napełnijcie stągwie wodą". I napełnili je aż po brzegi. Potem powiedział do nich: "Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu". Ci więc zanieśli. Gdy zaś starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego: "Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory". Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.

   W drugą niedzielę zwykłą Matka Kościoła podaje nam 2 rozdziała z Ewangelii św. Jana, który opowiada o sytuacji wesela w Kanie. Cała sytuacja miała miejsce si około 10 km. od Nazaretu, gdzie na przyjęcie zostali zaproszeni Jezus z Matką i Apostołami. Tradycyjne wesele trwało 3 tygodnie, dzieląc się radością nowych małżonków zaproszono całą wieś. Z technicznego i logistycznego punktu widzenia rodzice i młode małżeństwo potrzebowali dużo jedzenia i picia, zwłaszcza wina, które było podstawowym napojem, podobnie jak dla nas dzisiaj herbata czy kawa. W przeciwnej sytuacji gospodarze powinni się okryć wstydem, że nie byli przygotowani na przyjęcie. Była to dość niewygodna i skomplikowana sytuacja, która mogła zniszczyć autorytet rodziny.

 

Ten przypadek i sytuacja miały miejsce podczas wesela w Kanie, gdy goście świętowali z rodziną, skończyło się wino, i w tym momencie zareagowała Matka Jezusa mówiąc; pomóż im i uwolnij ich od wstydu. Maryja jako kobieta i Matka podjęła działania, aby pomóc ludziom, chociaż słowa Chrystusa były jasne; mój czas jeszcze nie nadszedł.

 

Ona prosi Syna; pomóż im, ponieważ potrzebują Twojej pomocy. Maryja jest tam, gdzie ludzie jej potrzebują, ponieważ jest pełna wrażliwości i współczucia matki. Nie poddaje się, ale błaga Jezusa.

 

 

Jej potężny charakter i postawa uratowały całą niewygodną sytuację. Maryja wypowiada słowa do sług; rób wszystko, co Mój Syn wam powie. Święty upór Maryi przyniósł rozwiązanie zamieszania.

 

Kluczem dzisiejszej Ewangelii jest obecność Matki Bożej. Maryja jest tam, gdzie jest Jezus i ludzie, którzy Jej potrzebują. Ona jest prawdziwą Matką Boga i nas. Miłość macierzyńska nakazuje Jej być tam, gdzie jej dzieci są w potrzebie. Jako Matka oddaje swoją chwałę i wielkość, aby pomóc.

 

Tutaj, na Gibraltarze, mamy wiele uzasadnionych przykładów jej opieki. Jesteśmy szczęśliwi myślą o Jej obecności w naszym mieście, zwłaszcza w Sanktuarium, gdzie przez wiele wieków odbiera chwałę i miłość swoich dzieci.

 

Pamiętam moje przybycie tutaj, i to co wzruszyło moje serce, gdy dwa razy w roku (w maju i 10 września) mieszkańcy Gibraltaru zbierali się przy Sanktuarium, aby czcić swoją Niebiańską Królową i prosić o Boże błogosławieństwo i o ludzką pomyślności.

 

 

To piękna świadomość, że wszystko co posiadamy, pragniemy naszej Matce to ofiarować, czas swojej teraźniejszość i przyszłość, wierząc, że prowadzi nas za rękę.

 

Maryjo, Matko Boża, troszcz się o nas, tak jak w Kanie, pomagając tym ludziom. Bądź naszym pewnym przewodnikiem na ziemi. Amen.