| Luke 1:39-56 |
|---|
The Almighty has done great things for me
Today, during the 20th Sunday in Ordinary Time, we are celebrating the Solemnity of the Assumption of Our Lady. The Mother Church wants to professes the truth about the fact that Mary was freed from the original sin and the consequences of it. She was taken to Heaven, where her Son is.
In the First reading from the Book of the Revelation, the author presents a lady with the sun and the moon, as well as the twelve stars under her feet. It all means Mary, the Mother of Christ.
The Holy Father, and the collegium of the bishops recognized the truth that Mary is in Heaven and Pope Pius XII appointed the Assumption of Our Lady as the Dogma in 1950, in the Apostolic Constitution: “Munificentissimus Deus, “The Most Generous God”. This teaching as a dogma is the newest of all the Catholic beliefs.
The document of the Pope and the recognition of the Holy Spirit announces that The Blessed Mary was taken with her body and soul to Heaven.
The prophecy form the Gospel of Luke was fulfilled: “from this day all the generations will call me blessed”. The Mother is the most Holy among people who dwell the Kingdom of God. Mary is there, where her Son is. The Magisterium of the Church makes us aware about the multitude saints and about the great intercessors next to Christ, and the biggest intercessor is Mary.
We pray every day: “Holy Mary… pray for us sinners, now and the hour of our death”. She is our ambassador, asking God for our salvation and needs.
Apart from that, the Solemnity of the Assumption remind us about our destination and purpose. Where the Mother is, we should be.
Let us pray for now, for the salvation and the whole humanity, to able to achieve the real peace with the Lord in His Kingdom, with Mary and all the saints.
Our Lady of Europe and the Black Madonna of Czestochowa, pray for us. Amen.
Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: "Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana". Wtedy Maryja rzekła: "Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. święte jest Jego imię, A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, co się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak przyobiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki". Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
Dziś, w XX Niedzielę Zwykłą, w tym roku obchodzimy Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Matka Kościół chce dziś okazać prawdę, że dzięki zasługom Chrystusa Maryja została uwolniona od grzechu pierworodnego i jego konsekwencji, i wzięta do nieba, gdzie jest jej Syn.
W pierwszym czytaniu Księgi Objawienia autor przedstawia kobietę ze słońcem i księżycem oraz dwunastoma gwiazdami pod jej stopami. To biblijne znaczenie dotyczy Maryi, Matki Chrystusa.
Idąc za tym tekstem i pod przewodnictwem Ducha Świętego, Ojciec Święty i kolegium biskupów uznali, że Maryja jest w niebie, a papież Pius XII ustanowił dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny w 1950 roku, nazywając to jako Konstytucja Apostolska „Munificentissimus Deus”, Najszlachetniejszy Bóg. To nauczanie jako dogmat jest najmłodszym dokumentem w wierze katolickiej.
Dokument Papieża i Duch Święty zapowiada, że Najświętsza Maryja Panna została zabrana z ciałem i duszą do Nieba.
Spełniło się proroctwo z Ewangelii Łukasza: „Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia”. Matka jest Najświętsza wśród ludzi, którzy mieszkają w Królestwie Bożym. Maryja jest tam, gdzie jest Jej Syn. Magisterium Kościoła i to święto uświadamiają nam rzeszę świętych i wielkich orędowników obok Chrystusa, a największą orędowniczką jest Maryja.
Codziennie modlimy się: „Święta Maryjo… módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci”. Jest naszą Ambasadorką u Syna, prosząc Boga o nasze zbawienie i potrzeby.
Poza tym Uroczystość Wniebowzięcia przypomina nam o celu. Tam, gdzie jest Matka, powinniśmy my tam być.
Módlmy się teraz o zbawienie nas i całej ludzkości, abyśmy mogli osiągnąć prawdziwy pokój z Panem w Jego Królestwie z Maryją i wszystkimi świętymi.
Matko Boża Europy i Czarna Madonno Częstochowska, módl się za nami. Amen.
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.