The Resurrection of Jesus Christ... Zmartwychwstanie Pańskie...

John 20:1-9

‘He must rise from the dead.’

On the first day of the week Mary Magdalene came to the tomb early, while it was still dark, and saw that the stone had been taken away from the tomb. So she ran and went to Simon Peter and the other disciple, the one whom Jesus loved, and said to them, ‘They have taken the Lord out of the tomb, and we do not know where they have laid him.’ So Peter went out with the other disciple, and they were going towards the tomb. Both of them were running together, but the other disciple outran Peter and reached the tomb first. And stooping to look in, he saw the linen cloths lying there, but he did not go in. Then Simon Peter came, following him, and went into the tomb. He saw the linen cloths lying there, and the face cloth, which had been on the head of Jesus, not lying with the linen cloths but folded up in a place by itself. Then the other disciple, who had reached the tomb first, also went in, and he saw and believed; for as yet they did not understand the Scripture, that he must rise from the dead.

The Resurrection of Christ – The Culmination of Our Spiritual Journey

This night and day, we celebrate the culmination of our spiritual journey: the Resurrection of Jesus Christ. It marks both an end and a beginning.

The end — because redemption has been accomplished by the Son of God. Nothing more is needed; humanity has been saved.

The beginning — because the Christian faith began to spread throughout the world, as the Apostles and disciples of Jesus started proclaiming, and still proclaim today:

Jesus Christ is Risen!

On this holy night and during the day, we read from the Gospel of John — the youngest Apostle — who tells us about two disciples running to the tomb after Mary Magdalene had told them it was empty. They were filled with doubt. Yet John writes, in the final line of that passage, “they saw and believed.”

Reflecting on what happened that morning, we see the Apostles caught halfway in faith. They had spent three years with Jesus — seeing Him daily, listening to His teaching, witnessing miracles, even people being raised from the dead. Yet still, they could not believe He would rise Himself.

It was only the empty tomb and the mystery of Easter morning that made them believe fully.

The morning of the Resurrection became the answer to their fear, doubt, and uncertainty.

This unfolding of events leads us to wonder: Why was it only then that they became true witnesses of faith?

Because the Resurrection opened their eyes to the full spectrum of Christ’s mission.

Easter morning filled their hearts with fire — with the joy and urgency to go out and proclaim that the Master and Lord is alive.

And so it is for us.

The celebration of the Resurrection places us halfway on our spiritual journey. Through the Sacrament of Baptism, we are rooted in God. But the Resurrection opens up the fullness of life — life that surpasses this earthly one.

Through Christ’s Death and Victory, we come to know the Mystery of God, revealed in human life.

Everything we experience — the joys, the beautiful moments, and even the struggles we carry — is immersed in the presence of the Risen Lord.

The Resurrection brings light.

Christian life is not defined by death, darkness, or suffering alone. It is ultimately defined by victory, eternal joy, and peace.

Jesus Christ is the Victor of the Universe — and of every human life.

Risen Lord, reign in my heart.

May the light of Your Resurrection scatter the darkness of sorrow and hopelessness, because You have conquered this world.

Wishing everyone a Blessed Easter in the light of the Lord’s Resurrection. Amen.

(J 20,1-9) 
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Zmartwychwstanie Chrystusa – Uwieńczenie naszej duchowej drogi

Tej nocy i tego dnia świętujemy uwieńczenie naszej duchowej drogi: Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Jest to zarówno koniec, jak i początek.

Koniec – ponieważ odkupienie zostało dokonane przez Syna Bożego. Nic więcej nie jest potrzebne, by człowiek został zbawiony.

Początek – ponieważ od tego momentu wiara chrześcijańska zaczęła się rozprzestrzeniać po całym świecie. Apostołowie i uczniowie Jezusa zaczęli głosić — i do dziś głoszą:

Jezus Chrystus Zmartwychwstał!

W tę świętą noc i w ciągu dnia czytamy Ewangelię według św. Jana — najmłodszego z Apostołów — który opowiada, jak on i drugi uczeń pobiegli do grobu po tym, jak Maria Magdalena oznajmiła im, że grób jest pusty.

Byli pełni zwątpienia. A jednak Jan pisze na końcu tego fragmentu: „ujrzeli i uwierzyli”.

Rozważając te wydarzenia, widzimy Apostołów w pół drogi wiary. Przez trzy lata widzieli Jezusa każdego dnia, słuchali Jego nauk, byli świadkami cudów — nawet wskrzeszeń. A mimo to nie mogli uwierzyć, że On Sam zmartwychwstanie.

Dopiero pusty grób i tajemnica poranka Wielkanocnego sprawiły, że uwierzyli całkowicie.

Poranek Zmartwychwstania stał się odpowiedzią na ich lęk, wątpliwości i niepewność.

Ta sekwencja wydarzeń może nas zaskakiwać: dlaczego dopiero wtedy stali się prawdziwymi świadkami wiary?

Ponieważ Zmartwychwstanie otworzyło im oczy na pełnię misji Chrystusa.

Poranek Wielkanocny napełnił ich serca zapałem i radością — by iść i głosić, że Mistrz i Pan żyje.

Podobnie jest z nami.

Świętowanie Zmartwychwstania umieszcza nas w połowie naszej duchowej drogi. Przez Sakrament Chrztu zostaliśmy zakorzenieni w Bogu, ale Zmartwychwstanie otwiera nas na pełnię życia — życia, które przekracza to ziemskie.

Przez Śmierć i Zwycięstwo Chrystusa poznajemy Tajemnicę Boga objawioną w ludzkim życiu.

Wszystko, czego doświadczam — radość i piękne chwile, ale także trudności, które noszę na swoich barkach — jest zanurzone w Zmartwychwstałym Panu.

Zmartwychwstanie przynosi światło.

Życie chrześcijańskie nie jest określone tylko przez śmierć, ciemność i cierpienie.

Ostatecznie przynosi Zwycięstwo, radość wieczną i pokój.

Jezus Chrystus jest Zwycięzcą Wszechświata i każdego ludzkiego życia.

Zmartwychwstały Panie, króluj w moim sercu.

Niech światło Twojego Zmartwychwstania rozproszy ciemność smutku i beznadziei,

bo Ty zwyciężyłeś ten świat.

Niech Zmartwychwstanie Pańskie przyniesie każdemu z Was błogosławieństwo i pokój. Amen.