Come back my child... Powróć Moje dziecko...

 

Luke 15:1-3, 11-32

‘Your brother was dead, and is alive.’

At that time: The tax collectors and sinners were all drawing near to hear Jesus. And the Pharisees and the scribes grumbled, saying, ‘This man receives sinners and eats with them.’

  So he told them this parable: ‘There was a man who had two sons. And the younger of them said to his father, “Father, give me the share of property that is coming to me.” And he divided his property between them. Not many days later, the younger son gathered all he had and took a journey into a far country, and there he squandered his property in reckless living. And when he had spent everything, a severe famine arose in that country, and he began to be in need. So he went and hired himself out to one of the citizens of that country, who sent him into his fields to feed pigs. And he was longing to be fed with the pods that the pigs ate, and no one gave him anything.

  ‘But when he came to himself, he said, “How many of my father’s hired servants have more than enough bread, but I perish here with hunger! I will arise and go to my father, and I will say to him, ‘Father, I have sinned against heaven and before you. I am no longer worthy to be called your son. Treat me as one of your hired servants.’ ”

  ‘And he arose and came to his father. But while he was still a long way off, his father saw him and felt compassion, and ran and embraced him and kissed him. And the son said to him, “Father, I have sinned against heaven and before you. I am no longer worthy to be called your son.” But the father said to his servants, “Bring quickly the best robe, and put it on him, and put a ring on his hand, and shoes on his feet. And bring the fattened calf and kill it, and let us eat and celebrate. For this my son was dead, and is alive again; he was lost, and is found.” And they began to celebrate.

  ‘Now his older son was in the field, and as he came and drew near to the house, he heard music and dancing. And he called one of the servants and asked what these things meant. And he said to him, “Your brother has come, and your father has killed the fattened calf, because he has received him back safe and sound.” But he was angry and refused to go in. His father came out and entreated him, but he answered his father, “Look, these many years I have served you, and I never disobeyed your command, yet you never gave me a young goat, that I might celebrate with my friends. But when this son of yours came, who has devoured your property with prostitutes, you killed the fattened calf for him!” And he said to him, “Son, you are always with me, and all that is mine is yours. It was fitting to celebrate and be glad, for this your brother was dead, and is alive; he was lost, and is found.” ’

    Continuing our Lenten journey, we reach the IV Sunday. In fact, we are in the middle of Lent, and the celebration of the Holy Triduum will approach soon. 

 

The Mother of Church puts before us the Gospel of Luke with the parable of Jesus about the Prodigal Son and the Merciful Father. The greatness of this chapter of Luke’s Gospel we may find in art, music and movie. The famous painting, the parable found the place is it the painting of a Dutch Painter Rembrandt “The Returns of the Prodigal Son”. 

 

The artist is referring to the teaching of Christ about the father, who found the son. 

 

In the Gospel we see three persons, the father and two sons, who had interaction in the between them. The two sons were expecting from the father to get a different benefit. The youngest son was demanding of money and possessions, having found the happiness in the material things. The other one, the older was to settle his carrier for being important and to be the successor of the father. 

Some points we can make an opinion, whose attitude is worse or better, but we need to understand, the two of them were not of a good behavior. The had been ruled by the aspiration of greed, to be rich, and the importance in the eyes of people.  

 

The Father needed to face with two different attitudes rooted in a bad will. Today we may have said, he was a diplomatic person dealing with the wicked sons. 

 

What was the father’s wisdom about? His love did not allow to reject sons and give up to their caprice. In his wise love, he had never subjected himself under the pressure of the son, but he was consistent in the way of his fatherhood. 

 

The resilient father patiently awaits his sons' understanding. The wisdom of the father wants to the return those people to the right path, to save them from the lostness, to make them happy in fully. 

Looking through the spectrum of the Gospel, we may find a way for us. God the Father is looking for us, being steely, no to giving up to my pressure, what I want to, he waits, because in his love and desire is to save me against the way of abyss. 

 

His determination makes us able to be repented and to start a new life with God with the fulness of joy. The steadfast love of the Father may protect us, because the Merciful God, who is present in my life, he is welcoming, my sons and daughters, leave your sinful life to be with me. Amen. 

(Łk 15, 1-3.11-32) 
W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: "Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi". Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: "Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: „Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie, i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: „Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników”. Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”. Lecz ojciec powiedział do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się weselić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: „Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”. Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”. Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”.

    Kontynuując naszą wielkopostną podróż, docieramy do IV Niedzieli Wielkiego Postu. W rzeczywistości jesteśmy w środku tego czasu, a obchody Świętego Triduum nadejdą się wkrótce.

 

Matka Kościoła stawia przed nami Ewangelię Łukasza z przypowieścią Jezusa o Marnotrawnym Synu i Miłosiernym Ojcu. Wielkość tego rozdziału Ewangelii Łukasza możemy odnaleźć w sztuce, muzyce i filmie. Przypowieść znalazła miejsce w obrazie holenderskiego malarza Rembrandta „Powrót Marnotrawnego Syna”.

 

Artysta odnosi się do nauki Chrystusa o ojcu, który znalazł syna.

 

W Ewangelii widzimy trzy osoby, ojca i dwóch synów, którzy mieli interakcję między sobą. Dwaj synowie oczekiwali od ojca, że ​​otrzymają różną gratyfikację według swoich oczekiwań. Młodszy syn domagał się pieniędzy i dóbr materialnych, znajdując szczęście w rzeczach materialnych. Drugi, starszy, miał osiągnąć karierę, aby być ważnym i zostać następcą ojca.

Możemy zapytać siebie, czyje nastawienie jest gorsze czy lepsze, ale musimy zrozumieć, że obaj nie byli dobrymi ludźmi, rządzeni przez dążenie do chciwości, by być bogatym, wolni od reguł i ważnym w oczach ludzi.

 

Ojciec musiał stawić czoła dwóm różnym nastawieniom zakorzenionym w złej woli. Dzisiaj moglibyśmy powiedzieć, że był dyplomatą w kontaktach z niegodziwymi synami.

 

Na czym polegała mądrość ojca? Jego miłość nie pozwalała odrzucić synów i poddawać się ich kaprysom. W swojej mądrej miłości nigdy nie poddawał się „terrorystycznej” presji syna, ale był konsekwentny w roli ojca.

 

Nieugięty ojciec jest cierpliwy, czekając na opanowanie synów. Mądrość Ojca chce przywrócić tych ludzi na właściwą drogę, aby uratować ich od zagubienia, uczynić ich w pełni szczęśliwymi.

Przyglądając się Ewangelii, możemy znaleźć mądrą drogę dla nas. Bóg Ojciec szuka nas, będąc konsekwentnym, nie poddając się mojej presji „że ja chcę”, czeka, ponieważ w swojej miłości pragnie mnie uratować przed drogą otchłani. Ponownie, nie pozwala nam, aby terroryzować Siebie przez nasze aspiracje, które tak często prowadzą nas w pułapkę.

 

Jego determinacja sprawia, że ​​jesteśmy zdolni do pokuty i rozpoczęcia nowego życia z Bogiem w pełnej radości.

Upór i miłość Ojca mogą nas chronić, ponieważ Miłosierny Bóg, który jest obecny w moim życiu, zaprasza nas, moi synowie i córki, porzućcie swoje grzeszne życie, aby być ze mną. Amen.