Mark 11:1-10 |
---|
Blessings on him who comes in the name of the Lord.
Today with the Holy Liturgy, we have reached the most holy week of our faith, the Holy Week of the Christ Passion, Death, and the Resurrection. The tradition of the Church gives us the two Gospels, the first one, which reports on the triumph entrance of Jesus into Jerusalem, when the Son God is about to make the most perfect sacrifice of himself. The upcoming Lord is welcomed with shouts and joys as the Son of the Kind David. The second Gospel, which is read as usual, during the liturgy of the word, reports about the Passion of Christ according to Mark.
The Evangelist Mark introduces us into the atmosphere of these days, which were different, at the beginning was full of joy and couple days ago the people condemned Christ.
The Mother of Church wants to invite us to take part in these days, as the thanksgiving to the Lord for his unlimited love to us. To experience these days, this is not about the history, or about my part as an idle man, God welcomes us to experience the mystery of our faith, like the people, who would have been there, accompanying to our Savior on the days full of pain, sorrow but finally on the day of hope, victory, and the eternity, on the Easter Sunday.
May during this Holy Week my person be with the Lord in the liturgy of the Holy Week in church, through my attitude of love, reverence, and gratitude for the gift of Salvation. Have a fruitful Holy Week to all. Amen.
Mk 11, 1-10
Wjazd Jezusa do Jerozolimy
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Gdy się zbliżali do Jerozolimy, do Betfage i Betanii na Górze Oliwnej, posłał dwóch spośród swoich uczniów i rzekł im: «Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz przy wejściu do niej znajdziecie uwiązane oślę, którego jeszcze żaden człowiek nie dosiadał. Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj. A gdyby was kto pytał, dlaczego to robicie, powiedzcie: „Pan go potrzebuje i zaraz odeśle je tu z powrotem”».
Poszli i znaleźli oślę przywiązane do drzwi z zewnątrz, na ulicy. Odwiązali je, a niektórzy ze stojących tam pytali ich: «Cóż to ma znaczyć, że odwiązujecie oślę?» Oni zaś odpowiedzieli im tak, jak Jezus polecił. I pozwolili im.
Przyprowadzili więc oślę do Jezusa i zarzucili na nie swe płaszcze, a On wsiadł na nie. Wielu zaś słało swe płaszcze na drodze, a inni gałązki ścięte na polach. Ci zaś, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali:
Dziś poprzez Liturgię Świętą dotarliśmy do najświętszego tygodnia naszej wiary, Wielkiego Tygodnia Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Tradycja Kościoła podaje nam dwie Ewangelie, pierwsza opowiada o triumfalnym wjeździe Jezusa do Jerozolimy, gdzie Syn Boży ma złożyć z Siebie najdoskonalszą ofiarę. Nadchodzącego Pana wita się okrzykami i radością jako Syna Króla Dawida. Druga Ewangelia, czytana jak zwykle podczas liturgii słowa, opowiada o męce Chrystusa według Marka.
Ewangelista Marek wprowadza nas w atmosferę tych dni, które były inne, na początku pełne radości, a kilka dni później ci witający ludzie potępili Chrystusa.
Matka Kościoła pragnie nas zaprosić do wzięcia udziału w tych dniach jako dziękczynienie Panu za Jego nieograniczoną miłość do nas. Aby przeżyć te dni w pełni, nie chodzi tu o historię ani o moją rolę jako człowieka bezczynnego. Bóg zaprasza nas do doświadczenia tajemnicy naszej wiary, tak jak ludzie, którzy byliby tam, towarzysząc naszemu Zbawicielowi w dniach pełnych bólu, smutku, ale wreszcie w dniu nadziei, zwycięstwa i wieczności, w Niedzielę Wielkanocną.
Niech w tym Wielkim Tygodniu moja osoba będzie z Panem w Liturgii Wielkiego Tygodnia w kościele, poprzez moją postawę miłości, czci i wdzięczności za dar Zbawienia. Życzę wszystkim owocnego Wielkiego Tygodnia. Amen.
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.