Holy Family of Jesus, mary and Joseph... Mary the Mother of God Święta Rodzina, Jezusa, Maryi i Józefa... Maryja, Boża Rodzicielka...

 

Feast of the Holy Family, Jesus, Mary and Joseph. Luke 2:22-40

My eyes have seen your salvation

When the day came for them to be purified as laid down by the Law of Moses, the parents of Jesus took him up to Jerusalem to present him to the Lord, – observing what stands written in the Law of the Lord: Every first-born male must be consecrated to the Lord – and also to offer in sacrifice, in accordance with what is said in the Law of the Lord, a pair of turtledoves or two young pigeons.

  Now in Jerusalem there was a man named Simeon. He was an upright and devout man; he looked forward to Israel’s comforting and the Holy Spirit rested on him. It had been revealed to him by the Holy Spirit that he would not see death until he had set eyes on the Christ of the Lord. Prompted by the Spirit he came to the Temple and when the parents brought in the child Jesus to do for him what the Law required, he took him into his arms and blessed God; and he said:

‘Now, Master, you can let your servant go in peace,

just as you promised;

because my eyes have seen the salvation

which you have prepared for all the nations to see,

a light to enlighten the pagans

and the glory of your people Israel.’

As the child’s father and mother stood there wondering at the things that were being said about him, Simeon blessed them and said to Mary his mother, ‘You see this child: he is destined for the fall and for the rising of many in Israel, destined to be a sign that is rejected – and a sword will pierce your own soul too – so that the secret thoughts of many may be laid bare.’

  There was a prophetess also, Anna the daughter of Phanuel, of the tribe of Asher. She was well on in years. Her days of girlhood over, she had been married for seven years before becoming a widow. She was now eighty-four years old and never left the Temple, serving God night and day with fasting and prayer. She came by just at that moment and began to praise God; and she spoke of the child to all who looked forward to the deliverance of Jerusalem.

  When they had done everything the Law of the Lord required, they went back to Galilee, to their own town of Nazareth. Meanwhile the child grew to maturity, and he was filled with wisdom; and God’s favour was with him.

    This Sunday of the last day the 2023, we celebrate the Feast of the Holy Family, Jesus, Mary, and Joseph. Every year, the Church wants to remind us, The Son of God was born in the family, in the natural place in the between of a woman and man. The whole concept of the human life from the very beginning has taken in the fundamental space of the society. 

 

The proper background for the child is about the parents, who gave a new life, which is not the point to the religion only, but to every honest understanding of the human relations, psychologically, as and the human bond. If we want to be honest, we need to undertake this common-sense, and accept it, which is not easy, because the common-sense of thinking is not approachable, in the name of the self-comfort. 

 

Reading the Gospel of Luke, we should notice, every person of the Holy Family used to have own task. Mary gave a birth to the Jesus, as a mother, Saint Joseph, as the guard of Christ, gave the safety and certainty to his family, and Jesus was to come to redeem the world. In this scripture is hidden the division of work, which is so essential to us, to the people of the XXI century, while the parents or adults want to take out the responsibility from their children or grandchildren. That attitude makes an entitling behaviour of us, for spoiling people. 

 

But the Gospel give us the spectrum of the common duties, Jesus, Mary, and Joseph. The went to a temple to atone the Moses’s Law. A first male of the family was to be sacrificed to fulfil the God’s will. They met Simeon and Anna, the people of the temple, who offered life to the Lord. The parents of Jesus wanted to join him, to what was required to him, as the Jew. For Mary and Joseph, the religion and belief were important. Thinking about it, we cannot omit the question, how is it today. Do the parents maintain the faith and Christian values of their children today? The question suggests itself, so often and in the majority, no. Very few do it, but this is the minority. 

 

Today we have seen quite a few cases, the parents do not baptise the children, neglecting their fundamental duty, saying, my child will choose faith, while it will be an adult person. It the name a false freedom, they lose the opportunity of being Christian parents, so often insisting, I am a believer. Again, this not about the freedom, but about the common sense and the responsibility before God. 

 

Let’s have a look, we have never chosen the nationality or language, it was done by the parents. It would be insane, no to learn the language, the child will choose the language for being over 18. 

 

This is something comparable to faith and Christian identity, again, the child should be brought up it the atmosphere of its parents. This is a proper way of thinking. On the other hand, it does not make sense. 

 

These problems we need to tackle with, on our days. Mary and Joseph did face with their problems, we do with ours. 

 

On this last day of the 2023, entering a New Year 2024, let us pray to defend our families before the false ways of thinking, to be able to protect our values, as the Children of God. Amen. 

 

Mary, The Mother of God Solemnity. 

Luke 2:16-21

The shepherds hurried to Bethlehem and found the baby lying in the manger

The shepherds hurried away to Bethlehem and found Mary and Joseph, and the baby lying in the manger. When they saw the child they repeated what they had been told about him, and everyone who heard it was astonished at what the shepherds had to say. As for Mary, she treasured all these things and pondered them in her heart. And the shepherds went back glorifying and praising God for all they had heard and seen; it was exactly as they had been told.

  When the eighth day came and the child was to be circumcised, they gave him the name Jesus, the name the angel had given him before his conception.

    A New Year has been started, the 2024 with new hopes and plans of us. As Christians, we want to start this time with God, because we believe, everything belongs to the Lord, as the Holy Scriptures accents, even time and space is his. 

 

The first day of a new period we look at the Bethlehem and the manger, when Jesus was born. The shepherds came over to see Baby Jesus with Mary and Joseph, to experience the joy of the Angel’s message. Today with eyes of faith we have come to church to see our Redeemer and his parents. There was Jesus, but the people on that night gazed their signs into Mary and Joseph as well. On the first day of every New Year, we would like to meet Mary, The Mother of Jesus, as the Mother of God. The Church wants turns our attention to Mary, on her Motherhood. The beauty of her is about to be a mother, who gave a birth to the Son, as the person inseparably connected to the vocation of being a mother, as the closest woman of a child. Mary like every woman was the most near to Christ, carrying him in the womb for nine months. 

 

She shows us, her greatness is about to be a mother to a child, nothing else above, not privileges and special treatment, but her daily presence with Jesus and Joseph. 

 

The beauty of the human life is, to have the parents in our life, especially the mother, who is close to her child, with all the consequences, with joy and sorrows. She is the example for woman and mothers, you are the most beautiful face of God’s love, and your dignity is in you, in the motherhood. 

 

This image and vocation of woman we need to remind so often, for now we have great crisis of being the mother. In our beloved Europe the average natural increase is low, a little bit over 1 child per family, and some countries the rate is below 1 child per family. This is a big sociological and economical problem for us, to the European, because very soon, we will have few people working for our pension in future. But the economic problem from the religious point of view, it is not the most important, but it concerns of our dignity and existence as the community. 

 

Why does it happen, of course I am not empowered to judge, every situation is different, today we have a plague of not being able to have children. But I think one of the things is a false understanding of freedom, of being emancipated person, who thinks I am not a person for bearing child, but the woman of carrier and self-realization. Maybe the time of being a mother will come later. 

 

This way of thinking has become common, the most in Europe and in so called the Western World. But this attitude makes a suffering for the whole society, this is not the case of the individuality only. 

 

God wants to say, woman, mother, you are the most beautiful image of my presence to others, you have placed the distinguish space in human life, like Mary did, as the Mother of God. You are so beautiful in your motherhood. 

 

 

Today Mary appeals for one thing yet, for peace. The Church has established the first day of the New Year as the day of prayer for peace. This appeal is so actual, many places around the world is crying for peace, martyred by war in Ukraine, in  the Holy Land, Somalia, Venezuela (civil war), Syria, Lebanon, and more and more countries, people need to live in peace with hope. Mary is the Woman of Peace, let’s pray through her intersession for the gift of peace and the relief in pain and fear. 

 

 

With Mary at the end, I would like to say to my mum and all mums, thank you for your motherhood, for being a mother to us. I appreciated to this, for your care to us. Mary, Mother of God, pray for us. 

 

A blessed New Year A.D. 2024

 

 

Uroczystość Świętej Rodziny, Jezusa, Maryi i Józefa.

(Łk 2, 22-40) 
Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby przedstawić Go Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: "Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu". Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jeruzalem człowiek imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela; a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: "Teraz, o Władco, pozwalasz odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, które przygotowałeś wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela". A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie – aby na jaw wyszły zamysły serc wielu». Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już sobie osiemdziesiąt cztery lata. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaretu. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.

    W ostatnią niedzielę roku 2023 obchodzimy Święto Świętej Rodziny, Jezusa, Maryi i Józefa. Co roku Kościół pragnie nam przypominać, że Syn Boży narodził się w rodzinie, w naturalnym miejscu pomiędzy kobietą i mężczyzną. Cała koncepcja życia ludzkiego od samego początku przyjęła się w zasadniczej przestrzeni społeczeństwa.

 

Właściwym miejscem dla dziecka są rodzice, którzy dali mu nowe życie, i nie jest tylko kontekst religijny, ale każde uczciwe zrozumienie zagadnienia relacji międzyludzkich, psychologii i więzi międzyludzkiej. Jeśli chcemy być uczciwi i podchodzić do tego ze zdrowym rozsądkiem, musimy to zaakceptować, co nie jest łatwe, bo zdrowy rozsądek myślenia jest trudny do nieosiągnięcia, w imię własnego komfortu.

 

Czytając Ewangelię Łukasza, warto zauważyć, że każda osoba Świętej Rodziny miała swoje zadanie. Maryja urodziła Jezusa jako matka, św. Józef, jako strażnik Chrystusa, dał bezpieczeństwo i pewność swojej rodzinie, a Jezus miał przyjść, aby odkupić świat. W tym Piśmie Świętym kryje się podział pracy, który jest tak istotny dla nas, ludzi XXI wieku, podczas gdy rodzice lub dorośli chcą i robią to, zdejmując odpowiedzialność ze swoich dzieci lub wnuków. Taka postawa prowadzi nas do psucia ludzi.

 

Ale Ewangelia podaje nam jeszcze inne spektrum wspólnych obowiązków Jezusa, Maryi i Józefa. Udali się do świątyni, aby zadośćuczynić Prawu Mojżeszowemu. Pierwszy mężczyzna w rodzinie miał zobowiązać się do wypełnienia woli Bożej. Spotkali Symeona i Annę, mieszkańców świątyni, którzy oddali życie Panu. Rodzice Jezusa chcieli wdrożyć w jego życie to, czego od niego wymagano jako Żyda. Dla Maryi i Józefa najważniejsza była religia i wiara, potem ludzkie potrzeby. Myśląc o tym, nie możemy uciec od pytania, jak jest dzisiaj. Czy rodzice przekazują dziś dzieciom wiarę i wartości chrześcijańskie? Pytanie samo nasuwa się, często i w większości: nie. Bardzo niewielu to robi, ale to mniejszość.

 

Dzisiaj widzieliśmy sporo przypadków, gdy rodzice chrzczą dzieci, zaniedbując swój podstawowy obowiązek, mówiąc: moje dziecko wybierze wiarę, kiedy będzie osobą dorosłą. Jest fałszywa wolność, tracą oni możliwość bycia chrześcijańskimi rodzicami, często upierając się, że jestem wierzący. Powtarzam, nie chodzi tu o wolność, ale o zdrowy rozsądek i odpowiedzialność przed Bogiem.

 

Spójrzmy na to z innej strony, nigdy nie wybieraliśmy narodowości ani języka, robili to rodzice. Byłoby to szaleństwo, nie uczyć się języka ojczystego, do momentu wyboru języka po ukończeniu 18 lat.

 

Jest to coś porównywalnego z wiarą i tożsamością chrześcijańską, to znowu jest właściwy sposób myślenia, wychować dziecko w wierze, której samemu zostało się wychowanym. Z drugiej strony nie ma to sensu.

 

Tym problemom musimy stawić czoła, w naszych czasach. Maryja i Józef rzeczywiście musieli przezwyciężać swoje problemy, my borykamy się z naszymi.

 

W ten ostatni dzień roku 2023, wkraczając w Nowy Rok 2024, módlmy się i brońmy nasze rodziny przed fałszywym sposobem myślenia, abyśmy mogli chronić nasze wartości jako Dzieci Boże. Amen.

Maryja, Boża Rodzicielka. Rok B. 2, 16-21. 2024.(Łk 2,16-21) 

Pasterze pospiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane. Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.

 

    Rozpoczął się Nowy Rok 2024, z nowymi nadziejami i planami. Jako chrześcijanie chcemy rozpocząć ten czas z Bogiem, bo wierzymy, że wszystko należy do Pana, jak akcentuje Pismo Święte, nawet czas i przestrzeń są Jego.

 

Pierwszego dnia nowego okresu patrzymy na Betlejem, w którym narodził się Jezus. Pasterze podeszli, aby zobaczyć Dzieciątko Jezus z Maryją i Józefem, aby doświadczyć radości z orędzia Anioła. Dzisiaj z oczami wiary przyszliśmy do kościoła, aby zobaczyć naszego Odkupiciela i Jego rodziców. Z wyjątkiem Jezusa, ludzie tej nocy wpatrywali się w Maryję i Józefa. Pierwszego dnia każdego Nowego Roku pragniemy dostrzec Maryję, Matkę Jezusa jako Matkę Boga. Kościół pragnie zwrócić naszą uwagę na Maryję, na Jej Macierzyństwo. Jej piękno polega na tym, że jest Matką, która urodziła Syna, i osobą nierozerwalnie związaną z powołaniem do bycia matką, najbliższą kobietą dziecka. Maryja, jak każda kobieta, była najbliższa Chrystusowi, nosząc Go w łonie przez dziewięć miesiąc.

 

Jej wielkość polega na byciu matką dziecka, nie zależy Jej na przywilejach i specjalnym traktowaniu, ale na Jej codziennej obecności z Jezusem i Józefem.

 

Piękno ludzkiego życia polega na tym, że mamy w swoim życiu rodziców, zwłaszcza matkę, która jest blisko swojego dziecka, ze wszystkimi tego konsekwencjami, z radościami i smutkami. Maryja jest przykładem dla kobiet i matek, jesteście najpiękniejszym obliczem Bożej miłości, a wasza godność jest w macierzyństwie.

 

O tym obrazie i powołaniu kobiety trzeba tak często przypominać, bo mamy teraz wielki kryzys bycia matką. W naszej ukochanej Europie średni przyrost naturalny jest niski, nieco powyżej 1 dziecka na rodzinę, a w niektórych krajach wskaźnik ten wynosi poniżej 1 dziecka na rodzinę. Dla nas, dla Europejczyków, jest to duży problem socjologiczny i gospodarczy, ponieważ niewielu będzie pracować na nasze emerytury, opiekę zdrowotną w przyszłości. Jednak problem ekonomiczny z religijnego punktu widzenia nie jest najważniejszy, to dotyczy naszej godności i istnienia jako wspólnoty.

 

Dlaczego tak się dzieje, oczywiście nie mam prawa oceniać, każda sytuacja jest inna, dziś mamy plagę niemożności posiadania dzieci. Ale myślę, że jedną z rzeczy jest fałszywe rozumienie wolności, bycia wyemancypowaną kobietą, która uważa, że ​​nie jestem osobą, która ma rodzić dziecko, ale kobietą, która musi dbać o karierę i samorealizować się. Może czas bycia mamą nadejdzie później.

 

Ten sposób myślenia stał się powszechny, najbardziej w Europie i tzw. świecie zachodnim. Ale taka postawa przynosi cierpienie całemu społeczeństwu, nie dotyczy to tylko jednostki.

 

Bóg chce powiedzieć, kobieto, matko, jesteś dla innych najpiękniejszym obrazem mojej miłości, ty zajęłaś wyróżniającą przestrzeń w życiu człowieka, tak jak uczyniła to Maryja, jako Matka Boża. Jesteś taka piękna w swoim macierzyństwie.

 

 

Dziś Maryja apeluje jeszcze o jedno: o pokój. Kościół ustanowił pierwszy dzień Nowego Roku dniem modlitw o pokój. Ten apel jest tak aktualny, wiele miejsc na świecie woła o pokój, umęczeni ludzie wojną na Ukrainie, w Ziemi Świętej, w Somalii, Wenezueli (wojna domowa), Syrii, Libanie i coraz większej liczbie krajów, w których ludzie chcą żyć w pokój z nadzieją. Maryja jest Niewiastą Pokoju, módlmy się za Jej wstawiennictwem o dar pokoju i ulgę w bólu i strachu.

 

 

Z Maryją na koniec pragnę powiedzieć mojej mamie i wszystkim mamom: dziękuję za Wasze macierzyństwo, za bycie matką. Doceniam twoją troskę o nas. Maryjo, Matko Boża, módl się za nami.

Błogosławionego Nowego Roku A.D 2024

IV Sunday of Advent and Christmas A.D. 2023... IV Niedziela Adwentu i Boże Narodzenia A.D. 2023

 

Luke 1:26-38

'I am the handmaid of the Lord'

The angel Gabriel was sent by God to a town in Galilee called Nazareth, to a virgin betrothed to a man named Joseph, of the House of David; and the virgin’s name was Mary. He went in and said to her, ‘Rejoice, so highly favoured! The Lord is with you.’ She was deeply disturbed by these words and asked herself what this greeting could mean, but the angel said to her, ‘Mary, do not be afraid; you have won God’s favour. Listen! You are to conceive and bear a son, and you must name him Jesus. He will be great and will be called Son of the Most High. The Lord God will give him the throne of his ancestor David; he will rule over the House of Jacob for ever and his reign will have no end.’ Mary said to the angel, ‘But how can this come about, since I am a virgin?’ ‘The Holy Spirit will come upon you’ the angel answered ‘and the power of the Most High will cover you with its shadow. And so the child will be holy and will be called Son of God. Know this too: your kinswoman Elizabeth has, in her old age, herself conceived a son, and she whom people called barren is now in her sixth month, for nothing is impossible to God.’ ‘I am the handmaid of the Lord,’ said Mary ‘let what you have said be done to me.’ And the angel left her.

    The Forth Sunday of Advent leads us to the house of Mary in Nazareth. It was a special time for her, because as the Gospel of Luke reports, she got married to Joseph and the time to dwell with her spouse came. All the sudden, the Archangel Gabriel appeared to and said: Rejoice, who are blessed among the women, you have found the God’s favour. The message from heaven made Mary very confused, she felt joy, but at the same time confusion and fear. 

 

Why she was so nervous? She was chosen by God, to be the Mother of Jesus, what is a great privilege. Yes, it is a privilege, but we need to understand the whole situation, because it was a big test for her faith and humility. 

 

Mary was married to Joseph, they planned their life, but one day God changed everything. How could Mary explain the whole situation to her husband? From the human point of view, it’s a challenge to say: I am the chosen one, I was chosen by God. We must emphasize one thing more; this situation might have had very serious consequences. Mary could have been sentenced to death for the supposed breaking of marital fidelity.

 

But Mary said “yes” without any concern of her safety.” Behold, I am the servant of the Lord; let it be to me according to your word”. The Word became flesh, and the Incarnation of God’s Son was done. Thanks to her attitude, we are now beneficiates of the Redemption. 

 

The scene of the Angel’s Annunciation concerns our life. Gabriel becomes the Advocate of God. In this Advent time, he comes saying that the miracle of Nazareth may be repeated, again. Accept and receive the Son of God, he wants to celebrate this festivity with you, welcome Him to your heart, to your family. God does not want to disturb you but make this time more solemn and full of joy and happiness. It is not His desire to be so far, but close to you. 

 

Christmas is not the time of loneliness but community. It’s crucial to help the sick, elderly, vulnerable and poor people. Jesus Christ does not want us to be lonely. It is a great chance and occasion to speak to those with whom we haven’t talked for ages because of different reasons.

In my homeland, there is the old tradition on Christmas Vigil Day. While we prepare the evening dinner for the family, we put one plate more for an unexpected guest, for a pilgrim or a homeless person. This way, we fulfil the deed of mercy.

This feast should unite not divide. Let us do as much as possible, so that Jesus Christ may celebrate this time with us in joy and peace. Amen.

Luke 2:1-14

'In the town of David a saviour has been born to you'

Caesar Augustus issued a decree for a census of the whole world to be taken. This census – the first – took place while Quirinius was governor of Syria, and everyone went to his own town to be registered. So Joseph set out from the town of Nazareth in Galilee and travelled up to Judaea, to the town of David called Bethlehem, since he was of David’s House and line, in order to be registered together with Mary, his betrothed, who was with child. While they were there the time came for her to have her child, and she gave birth to a son, her first born. She wrapped him in swaddling clothes, and laid him in a manger because there was no room for them at the inn. 

  In the countryside close by there were shepherds who lived in the fields and took it in turns to watch their flocks during the night. The angel of the Lord appeared to them and the glory of the Lord shone round them. They were terrified, but the angel said, ‘Do not be afraid. Listen, I bring you news of great joy, a joy to be shared by the whole people. Today in the town of David a saviour has been born to you; he is Christ the Lord. And here is a sign for you: you will find a baby wrapped in swaddling clothes and lying in a manger.’ And suddenly with the angel there was a great throng of the heavenly host, praising God and singing:

‘Glory to God in the highest heaven,

and peace to men who enjoy his favour.’

    This Holy Night and Day we celebrate the Mistry of the Nativity of Jesus again. The King of Peace has appeared to our eyes as the Lord of joy and hope. After the preparation of Advent, the Mother of Church trough the liturgy is celebrating with Her children the miracle of God, who became one of us, having received the human nature and sharing with us the consequences of being man. 

 

At that time this message was so needed and great because the life was full of fear and uncertainty. The Child of Jesus in his humble being, he shined the darkness of evil and hatred and brought peace and hope. The message of the Angel was so beautiful and meaningful, do not be afraid, I have come to bring to you a great message, today in the Bethlehem City, the King and God has been born, to give to you, his Salvation. This normal and inconspicuous night changed the course of the world, and for many people was to shine with the light of hope. 

 

 

Following the way of people from Bethlehem, this Holy Night I would like to stop and look at the Miracle of the Crib, where Jesus was born. The same message, which  was given 2000 years ago, is brough by the Church for us. The Angel says in the Gospel, do not be afraid, because I am announcing to you a great joy, the same Jesus Christ has been born in the hearts of many people, and the situation from Bethlehem we may celebrate with our brothers and sisters. The Star proclaims the gift of joy and peace, God is with us, the Emmanuel, who became man, as we say in the Credo. 

 

Today we need the gift of peace and hope from God, we are living in a very interesting but uncertain time, in the relative peace in Europe, with the wars and the “sea” of suffering, turn the eyes into God, at least asking him, where are you. Nowadays is not an easy to be a decent man, observing commandments, law, and good human manners. And Jesus Christ says to us, be strong and consistent, because I have conquered the world and this apparent power, which is built on fear and uncertainty. I want to pour into your heart joy and relieve. 

 

The Son of God, and his fragile human birth show to us hope, he is the Lord of peace. With this truth, so many people celebrate the Nativity of Jesus hoping, the better time will come, if not here on earth, at last in eternity. The greatest example are the men in these countries, where is not peace, the bombs are falling onto their houses and cities. They continually pray and celebrate Christmas with hope, one day everything will change. This is the fantastic example of faith. 

 

I remember a polish movie, showing the dark pages of the polish history from the XX centuries. 1^st of September of 1939, the Poles were invaded by the German, but 16 day later, on the 17^thof September, Poland was attacked by the Soviet Union, taking away any hope to defend the country, having been attacked from both sides. Over 20 000 soldiers, policemen, the border guards, doctors, intellectualist, engineers, and priest were imprisoned in the Russian Gulags. In December of 1939, they were waiting for the decision referring to their fate, on the 25^thwithout anything, they had hope, that one day will come, and Poland will regain freedom. Without the families, common table, solemn food, they used to sing the carols, and praying, one day everything will change. They lived with hope, comes from God, they believed, Jesus Christ is the Lord of time and every authority, he will win, with them, the people defending the country or not. 

 

Next year in April and May, over the 20.000 polish citizens were killed by the Soviet Authority, had been sentenced by the communist, only for that, they were polish. 

 

These histories show, Jesus Christ can win, even in the most darkness day of the humanity, because he is the light, shining of everything and everyone. 

 

May these days be full of joy and peace. The Child of God is born, this is the fact. Amen. 

 

 

 

 

 

 Happy and blessed Christmas to all. 

 

Łk 1, 26-38

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a dziewicy było na imię Maryja. Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami ». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie.

Lecz Anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie on wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».

Na to Maryja rzekła do Anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»

Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».

Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego». Wtedy odszedł od Niej Anioł.

    Czwarta niedziela Adwentu prowadzi nas do domu Maryi w Nazarecie. Był to dla niej czas szczególny, gdyż jak podaje Ewangelia Łukasza, wyszła za mąż za Józefa i nadszedł czas zamieszkania ze swoim małżonkiem. Nagle ukazał się Archanioł Gabriel i powiedział: Raduj się, błogosławiona między niewiastami, znalazłaś łaskę u Boga. Wiadomość z nieba wprawiła Marię w wielkie zakłopotanie, poczuła radość, ale jednocześnie zamęt i strach.

 

Dlaczego była taka zdenerwowana? Została wybrana przez Boga na Matkę Jezusa, co jest wielkim przywilejem. Tak, to przywilej, ale musimy zrozumieć całą sytuację, bo to była wielka próba jej wiary i pokory.

 

Maryja była żoną Józefa, planowali swoje życie, ale pewnego dnia Bóg wszystko zmienił. Jak Maria mogła wyjaśnić mężowi całą sytuację? Z ludzkiego punktu widzenia wyzwaniem jest powiedzieć: jestem wybranką, zostałam wybrana przez Boga. Musimy podkreślić jeszcze jedną rzecz; sytuacja ta mogła mieć bardzo poważne konsekwencje. Maria mogła zostać skazana na śmierć za rzekome złamanie wierności małżeńskiej.

 

Ale Maria powiedziała „tak”, nie martwiąc się o swoje bezpieczeństwo. Oto jestem służebnicą Pana; niech mi się stanie według Twojego słowa”. Słowo stało się ciałem i dokonało się Wcielenie Syna Bożego. Dzięki jej postawie jesteśmy teraz beneficjentami Odkupienia.

 

Scena Zwiastowania Maryi dotyczy naszego życia. Gabriel staje się Orędownikiem Boga. W czasie Adwentu przychodzi i mówi, że cud z Nazaretu może się powtórzyć. Przyjmij Syna Bożego, On pragnie z Tobą obchodzić to święto, przyjmij Go do swojego serca, do swojej rodziny. Bóg nie chce Ci przeszkadzać, ale spraw, aby ten czas był bardziej uroczysty i pełen radości i szczęścia. Nie jest Jego pragnieniem być tak daleko, ale blisko ciebie.

 

Święta Bożego Narodzenia to nie czas samotności, ale wspólnoty. Niezwykle istotna jest pomoc osobom chorym, starszym, bezbronnym i biednym. Jezus Chrystus nie chce, żebyśmy byli samotni. To świetna szansa i okazja, aby porozmawiać z tymi, z którymi z różnych powodów nie rozmawialiśmy od lat.

W mojej ojczyźnie istnieje stara tradycja Wigilii Bożego Narodzenia. Przygotowując wieczorny obiad dla rodziny, stawiamy o jeden talerz więcej dla niespodziewanego gościa, dla pielgrzyma czy bezdomnego, czyniąc w ten sposób dzieło miłosierdzia. 

To święto powinno łączyć, a nie dzielić. Czyńmy wszystko, co w naszej mocy, aby Jezus Chrystus mógł przeżywać z nami ten czas w radości i pokoju. Amen.

(Łk 2, 1-14) 
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym świecie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Podążali więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Powiła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Wtem stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. I rzekł do nich anioł: "Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie". I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: "Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których sobie upodobał".

    W tą Świętą Noc i Dzień ponownie obchodzimy Misterium Narodzin Jezusa. Król Pokoju ukazał się naszym oczom jako Pan radości i nadziei. Po przygotowaniu Adwentu, Matka Kościoł poprzez liturgię celebruje wraz ze swoimi dziećmi cud Boga, który stał się jednym z nas, przyjmując ludzką naturę i dzieląc się z nami konsekwencjami bycia człowiekiem.

 

W tamtym czasie to przesłanie było tak potrzebne i wielkie, ponieważ życie było pełne strachu i niepewności. Dzieciątko Jezus w swojej pokornej istocie rozjaśniło ciemność zła i nienawiści oraz przyniosło pokój i nadzieję. Przesłanie Anioła było piękne i znaczące, nie bójcie się, przyszedłem przynieść wam wspaniałe przesłanie, dzisiaj w mieście Betlejem narodził się Król i Bóg, aby dać wam swoje Zbawienie. Ta zwyczajna i niepozorna noc odmieniła bieg świata, a dla wielu ludzi miało zaświecić światło nadziei.

 

 

Idąc drogą ludzi z Betlejem, w tę Świętą Noc pragnę zatrzymać się i popatrzeć na Cud Żłóbka, w którym narodził się Jezus. To samo przesłanie, które zostało przekazane 2000 lat temu, jest niesione przez Kościół dla nas. Anioł mówi w Ewangelii: nie bójcie się, bo zwiastuję wam radość wielką, w sercach wielu ludzi narodził się ten sam Jezus Chrystus, a wydarzenie z Betlejem możemy celebrować z naszymi braćmi. Gwiazda Betlejemska głosi dar radości i pokoju, Bóg jest z nami, Emmanuel, który stał się człowiekiem, jak mówimy w Credo.

 

Dziś potrzebujemy daru pokoju i nadziei od Boga, żyjemy w bardzo ciekawym, choć niepewnym czasie, względny pokój w Europie, wojny i „morze” cierpień zwracają oczy ku Bogu, przynajmniej pytając Go, gdzie jesteś. W dzisiejszych czasach nie jest łatwo być przyzwoitym człowiekiem, przestrzegającym przykazań, prawa i dobrych manier. A Jezus Chrystus mówi nam, bądźcie silni i konsekwentni, bo Ja zwyciężyłem świat i jego pozorną moc, która jest zbudowana na strachu i niepewności. Chcę wlać w Twoje serce radość i ukojenie.

 

Syn Boży i jego kruche ludzkie narodziny dają nam nadzieję, On jest Panem pokoju. Tęprawdę, tak wielu ludzi świętuje Boże Narodzenie z nadzieją, że nadejdzie lepszy czas, jeśli nie tu na ziemi, to wreszcie w wieczności. Najlepszym przykładem są ludzie w tych krajach, gdzie nie ma pokoju, bomby spadają na ich domy i miasta. Nieustannie się modlą i świętują Boże Narodzenie z nadzieją, że pewnego dnia wszystko się zmieni. Fantastyczny przykład wiary.

 

Pamiętam polski film, pokazujący ciemne karty polskiej historii XX wieku. 1 września 1939 roku Niemcy napadli na Polaków, lecz 16 dni później, 17 września, Polska została zaatakowana przez Związek Radziecki, pozbawiając ją wszelkiej nadziei na obronę kraju, będąc atakowanym z obu stron. W rosyjskich gułagach więziono ponad 20 000 żołnierzy, policjantów, funkcjonariuszy straży granicznej, lekarzy, intelektualistów, inżynierów i księży. W grudniu 1939 roku czekali na decyzję dotyczącą ich losu, 25-go bez niczego materialnego, mieli nadzieję, że kiedyś nadejdzie dzień, w którym Polska odzyska wolność. Bez rodzin, wspólnego stołu, uroczystego posiłku, śpiewali kolędy i modlili się, że pewnego dnia wszystko się zmieni. Żyli nadzieją, która pochodzi od Boga. Uwierzyli, że Jezus Chrystus jest Panem czasu i wszelkiej władzy, On zwycięży wraz z nimi , lub bez nich.

 

W następnym roku, w kwietniu i maju, ponad 20 000 obywateli Polski zostało zabitych przez władzę sowiecką, skazanych przez komunistów, tylko dlatego, że byli to polscy obywatele.

 

Te historie pokazują, że Jezus Chrystus może zwyciężyć nawet w najbardziej mrocznym dniu ludzkości, ponieważ jest światłością oświecącą wszystkiego i wszystkich.

 

Niech te dni mimo wszystko będą pełne radości i pokoju. Narodziło się Dziecię Boże, to jest fakt. Amen.

Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia.

Upcoming... Nadchodzący...

 

John 1:6-8,19-28

'There stands among you the one coming after me'

A man came, sent by God.

His name was John.

He came as a witness,

as a witness to speak for the light,

so that everyone might believe through him.

He was not the light,

only a witness to speak for the light.

This is how John appeared as a witness. When the Jews sent priests and Levites from Jerusalem to ask him, ‘Who are you?’ he not only declared, but he declared quite openly, ‘I am not the Christ.’ ‘Well then,’ they asked ‘are you Elijah?’ ‘I am not’ he said. ‘Are you the Prophet?’ He answered, ‘No.’ So they said to him, ‘Who are you? We must take back an answer to those who sent us. What have you to say about yourself?’ So John said, ‘I am, as Isaiah prophesied:

a voice that cries in the wilderness:

Make a straight way for the Lord.’

Now these men had been sent by the Pharisees, and they put this further question to him, ‘Why are you baptising if you are not the Christ, and not Elijah, and not the prophet?’ John replied, ‘I baptise with water; but there stands among you – unknown to you – the one who is coming after me; and I am not fit to undo his sandal-strap.’ This happened at Bethany, on the far side of the Jordan, where John was baptising.

    During the first part of Advent, we focus on the Second Coming of Jesus Christ. Today's Gospel according to John confirms it. John the Baptist prepared the way for the Lord. In other words, he was the person who preached about the coming of the Son of God. 

 

He knew that he had a great responsibility because he was the witness of God. Although it was sometimes a big burden, he always treated his service very seriously. The truth about the Son of God and John the Baptist is included in the III Sunday of Advent. This day is called "Gaudete" what means, “the Sunday of Rejoicing”. 

 

Why do we use this name? Because Jesus Christ is very close. Saint John said: "I baptize you with water, but there stands among you - unknown to you - the one who is coming after me". The main message is that God is alive and exists. 

 

This truth is very important because many people do not take care of their faith. But Jesus Christ is telling us: I am, I exist, I am the real God. 

 

Today a lot of people die because of their faith. Many Christians suffer, must leave their own houses and towns. People gather at churches, pray on Sundays and during the week.  They yearn for God. 

 

One of the burning concern and issue are the difficult situation of people and Christian in Syria and in the whole Middle East, which are the natural place for the believers of Christ. Those people have been there for ever, since the ages. Today because of wars and conflicts, they must leave the place of their fathers and mothers, leaving the emptiness, which would be never fulfil again. 

 

The same may concern Europe, the “Mother” of Christianity, the place which the continent has grown from, again, we become the minority in place, the natural environmental for Christ and his people. 

 

This is our reality. 

 

 

Paradoxically, the Son of God is often rejected in places that are relatively calm and safe. Why is it like that?  

 

The XXI century has brought people in western countries wealth, money and prosperity, it seems that the western world is a Paradise. 

 

Instead of that, a lot of people here are unhappy, nervous and they cannot find peace and real happiness. 

 

Jesus Christ tells us that we have the free will which is the core of humanity. Freedom comes from God and without God we cannot find real happiness. 

 

God invites us to experience His love, which became a man and has brought us Salvation. 

 

 

 

(J 1, 6-8. 19-28) 
Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości. Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: "Kto ty jesteś?", on wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: "Ja nie jestem Mesjaszem". Zapytali go: "Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem?" Odrzekł: "Nie jestem". "Czy ty jesteś prorokiem?" Odparł: "Nie". Powiedzieli mu więc: "Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie?" Powiedział: "Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak rzekł prorok Izajasz". A wysłannicy byli spośród faryzeuszów. i zaczęli go pytać, mówiąc do niego: "Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?" Jan im tak odpowiedział: "Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie, który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała".Działo się to w Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udzielał chrztu.

    W pierwszej części Adwentu skupiamy się na Drugim Przyjściu Jezusa Chrystusa. Potwierdza to dzisiejsza Ewangelia według Jana. Jan Chrzciciel przygotował drogę Panu. Innymi słowy, był osobą, która głosiła o przyjściu Syna Bożego.

 

Wiedział, że spoczywa na nim wielka odpowiedzialność, ponieważ był świadkiem Boga. Choć czasami było to duże obciążenie, zawsze traktował swoją służbę bardzo poważnie. Prawda o Synu Bożym i Janie Chrzcicielu zawarta jest w III Niedzieli Adwentu. Dzień ten nazywany jest „Gaudete”, co oznacza „Niedzielę Radości”.

 

Dlaczego używamy tej nazwy? Ponieważ Jezus Chrystus jest bardzo blisko. Św. Jan powiedział: „Ja was chrzczę wodą, ale wśród was stoi – nieznany wam – Ten, który po mnie idzie”. Głównym przesłaniem jest to, że Bóg żyje i istnieje.

 

Ta prawda jest bardzo ważna, ponieważ wiele osób nie dba o swoją wiarę. Jezus Chrystus mówi nam: jestem, istnieję, jestem prawdziwym Bogiem.

 

Dzisiaj wielu ludzi umiera z powodu swojej wiary. Wielu chrześcijan cierpi, musi opuścić swoje domy i miasta. Ludzie gromadzą się w kościołach, modlą się w niedziele i w tygodniu. Tęsknią za Bogiem.

 

Jednym z gorących problemów i zagadnień jest trudna sytuacja chrześcijańskiej ludności w Syrii i na całym Bliskim Wschodzie, które są naturalnym miejscem dla wierzących w Chrystusa. Ci ludzie byli tam zawsze, od wieków. W dzisiejszych czasach wojen i konfliktów muszą opuścić miejsce swoich ojców i matek, pozostawiając pustkę, która już nigdy się nie wypełni.

 

To samo może dotyczyć Europy, „Matki” chrześcijaństwa, miejsca, z którego wyrósł kontynent,dzisiaj stajemy się mniejszością w miejscu, które jest naturalnym środowiskiem dla Chrystusa i Jego ludu.

 

To jest nasza rzeczywistość.

 

 

Paradoksalnie Syn Boży jest często odrzucany tam, gdzie jest w miarę spokojnie i bezpiecznie. Dlaczego tak jest?

 

XXI wiek przyniósł ludziom w krajach zachodnich bogactwo, pieniądze i dobrobyt, wydaje się, że świat zachodni jest rajem.

 

Zamiast tego jest tu mnóstwo ludzi nieszczęśliwych, zdenerwowanych, nie mogących znaleźć spokoju i prawdziwego szczęścia.

 

Jezus Chrystus mówi nam, że mamy wolną wolę, która jest rdzeniem człowieczeństwa. Wolność pochodzi od Boga i bez Boga nie można znaleźć prawdziwego szczęścia.

 

Bóg zaprasza nas do doświadczenia swojej miłości, która stała się człowiekiem i przyniosła nam Zbawienie.