The mission... Misja...

 

Matthew 9:36-10:8

The harvest is rich but the labourers are few

When Jesus saw the crowds he felt sorry for them because they were harassed and dejected, like sheep without a shepherd. Then he said to his disciples, ‘The harvest is rich but the labourers are few, so ask the Lord of the harvest to send labourers to his harvest.’

  He summoned his twelve disciples, and gave them authority over unclean spirits with power to cast them out and to cure all kinds of diseases and sickness.

  These are the names of the twelve apostles: first, Simon who is called Peter, and his brother Andrew; James the son of Zebedee, and his brother John; Philip and Bartholomew; Thomas, and Matthew the tax collector; James the son of Alphaeus, and Thaddaeus; Simon the Zealot and Judas Iscariot, the one who was to betray him. These twelve Jesus sent out, instructing them as follows:

  ‘Do not turn your steps to pagan territory, and do not enter any Samaritan town; go rather to the lost sheep of the House of Israel. And as you go, proclaim that the kingdom of heaven is close at hand. Cure the sick, raise the dead, cleanse the lepers, cast out devils. You received without charge, give without charge.’

  The Gospel of Matthew shows the Christ, who was preaching to the people of Israel. He always gained the crowds of men, who were willing to listen to him. The Lord felt sorry for the people, who were alone without the shepherds. He knew, the Israel used to have the teachers and scribes, but they were left alone, without any guidance and light of faith. 

 

That fact moved Jesus to react, and as Matthew wrote, Christ chose the Twelve Co-operators, naming them the Apostles. 

 

Those people have become the new leaders of Israel, and the seed corn of the God’s Kingdom, the New Jerusalem, in which the Son of God takes the first place next to the Father. 

 

 

Looking at the Apostles, they were deferent of characters and temperament. Today, we would say, there were not angels, because those men experienced their human limits. 

 

Peter was rough person, Thomas, and others, they had little faith, John was a boy, probably 12 years old, so according to the Jewish Custom he was a child. James and John wanted to be seated next to Christ in his Kingdom, the desire did not come from faith, buy it comes form pride. Finally, Judas Iscariot betrayed Jesus. 

 

This is the scene of the Apostles personality. But Jesus never resigned form them. 

 

 

Today, Christ chooses us, the same different people, who have own limits. He chooses argumentative, not easy- going men, having hang- ups, and other difficulties, but honest, who want to follow the Lord, with pure heart. 

 

This call is so important for lay people, while we experience the crisis of vocation to the priesthood. Today the laity needs to take place of priest, which does not need the ordination, and where the priest is not able to come. The husbands and wives, the children and lonely people need to take responsibility for the Church and the mission of our Lord. The priest must focus on this of what nobody can take part in his ministry,  in The Eucharist, and the Sacraments. 

 

The Vatican Council II in the Document of Apostolate of Lay People says clear; everyone is called to be involved into the Evangelisation of men, not only priest, but all baptized. 

 

Moving of the Jesus’ words, let follow him to become his witnesses. Amen. 

 

(Mt 9, 36 – 10, 8) 
Jezus, widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: "Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo". Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy – Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził. Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie".

 

   Ewangelia Mateusza ukazuje Chrystusa, który głosił Ewangelię ludowi Izraela. On zawsze zdobywał rzesze ludzi, którzy chcieli go słuchać. W tym czasie, co było bardzo istotne, Pan użalił się nad ludźmi, którzy zostali sami bez pasterzy. Wiedział, że Izrael miał nauczycieli i uczonych w Piśmie, pozostawiony sam sobie, bez żadnego przewodnictwa i światła wiary.

 

Fakt ten skłonił Jezusa do reakcji i jak napisał Mateusz, Chrystus wybrał Dwunastu Współpracowników, nazywając ich Apostołami.

 

Ci ludzie stali się nowymi przywódcami Izraela i zalążkiem Królestwa Bożego, Nowego Jeruzalem, w którym Syn Boży zajmuje pierwsze miejsce po Ojcu.

 

 

Patrząc na Apostołów, mieli różne charaktery i temperamenty. Dzisiaj powiedzielibyśmy, że nie byli aniołom, ponieważ ci ludzie doświadczyli swoich ludzkich ograniczeń.

 

Piotr był szorstkim człowiekiem, Tomasz i inni mieli małą wiarę, Jan był chłopcem, miał około 12 lat, więc według żydowskiego zwyczaju był dzieckiem. Jakub i Jan chcieli zasiąść obok Chrystusa w Jego Królestwie, pragnienie to nie wynikało z wiary, ale z pychy. W końcu Judasz Iskariota zdradził Jezusa.

 

To jest spektrum osobowości Apostołów, ale Jezus nigdy z nich nie zrezygnował.

 

 

Dzisiaj Chrystus wybiera nas, tych samych różnych ludzi, którzy mają swoje ograniczenia. Wybiera kłótliwego, nie łatwego, mającego blokady i inne trudności człowieka, ale uczciwego, który chce iść za Panem, z czystym sercem.

 

To wezwanie jest tak ważne dla świeckich, gdy przeżywamy kryzys powołań do kapłaństwa. Dzisiaj świeccy muszą zająć miejsce kapłana, którzy nie potrzebuje święceń do podjęcia zadań w Kościele. Mężowie i żony, dzieci i osoby samotne muszą wziąć odpowiedzialność za Kościół i misję naszego Pana. Kapłan musi skupić się na tym, w czym nikt nie może go zastąpić, na Eucharystii i Sakramentach.

 

Sobór Watykański II w Dokumencie Apostolstwa Świeckich mówi jasno; Do ewangelizacji ludzi wezwani są wszyscy, nie tylko kapłani, ale wszyscy ochrzczeni.

 

Poruszeni słowami Jezusa, chodźmy za Nim, aby stać się Jego świadkami. Amen.