The Corpus Christi.... Boże Ciało...

 

John 6:51-58

My flesh is real food and my blood is real drink

Jesus said to the crowd:

‘I am the living bread which has come down from heaven.

Anyone who eats this bread will live for ever;

and the bread that I shall give is my flesh,

for the life of the world.’

Then the Jews started arguing with one another: ‘How can this man give us his flesh to eat?’ they said. Jesus replied:

‘I tell you most solemnly,

if you do not eat the flesh of the Son of Man and drink his blood,

you will not have life in you.

Anyone who does eat my flesh and drink my blood

has eternal life,

and I shall raise him up on the last day.

For my flesh is real food

and my blood is real drink.

He who eats my flesh and drinks my blood

lives in me

and I live in him.

As I, who am sent by the living Father,

myself draw life from the Father,

so whoever eats me will draw life from me.

This is the bread come down from heaven;

not like the bread our ancestors ate:

they are dead,

but anyone who eats this bread will live for ever.’

   Today, with the whole Church, we celebrate one of the most important mysteries of our faith. The Most Holy Body and Blood of Christ Solemnity reminds us that we are blessed to have God so close, at hand. This truth was especially visible during the pandemic time when we were not able to receive Holy Communion for over two months. 

 

The whole Eucharist is the biggest gift from God. It was promised by Jesus. He said: I will never leave you, I am with you to the end of this world. He talked about the Eucharist and the real presence of God in every Eucharistic Sacrifice. This gift was foretold in the Old Testament, and we still can experience it when a priest says: this is my body, this is my blood. 

 

The confirmation of that Eucharistic Truth is the First Reading from the Deuteronomy. Moises was talking to people about the promise of Manna, heavenly food from God. This bread filled the hunger of Jews. But the story from the Old Testament has become an announcement of the real bread which is the Body of Christ. That bread satisfies deeper hunger, the hunger of soul. 

 

In the second reading, the Paul’s letter to the Corinthians, the Apostle of Nations writes about the phenomenon of sharing one Body of Christ. Although there are many of us, we can all participate in it. 

 

It is a great vision. We may be spread all around the globe, but we eat the same Body of Christ. The sacrament of the Eucharist unites us and creates the universal Church of millions of people. We can say that for the Eucharist there are no borders and continents. We are united in the celebration of the Holy Mass.

 

The Gospel of John, which presents the Great Eucharistic Speech of Jesus, repeats the words of Christ about the need to receive Holy Communion. Jesus says: if someone wants to have the real life, he should be fed with my Body. The Holy Eucharist is the way to heaven. Despite that, many Catholics say that they don’t need the Eucharist to be saved. 

 

Jesus Christ emphasizes that He is the real Bread. Whoever eats His Body, has the real life, what means the life leading to the Eternal Kingdom. There is no alternative way. 

 

A couple years ago, I read a historical book about the Second World War. The story concerns on a friar from the German Army, who used to be a nurse. He had no weapon, but his duty was to rescue soldiers and help the wounded. 

 

Every day, on his neck, he was carrying a sack with the Blessed Sacrament to give it to the soldiers who were dying. Some piece of the Holy Host, he reserved for himself, to be united with the Lord at the potential moment of death. 

 

This story, which is not well known, from the 20^th Century, shows that the Body and Blood of Christ is the bridge between the earthly life and the eternity. 

 

Be glorified God, Jesus Christ in the Sacrament of the Altar. Sanctify me and purify my soul with Your Body and Blood. Amen.

 

 

 

 

 

(J 6, 51-58) 
Jezus powiedział do Żydów: "Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata". Sprzeczali się więc między sobą Żydzi, mówiąc: "Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?" Rzekł do nich Jezus: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki".

   Dzisiaj wraz z całym Kościołem celebrujemy jedną z najważniejszych tajemnic naszej wiary. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa przypomina nam, że jesteśmy błogosławieni, że mamy Boga tak blisko, na wyciągnięcie ręki. Szczególnie zauważyliśmy tę prawdę w czasie pandemii, kiedy przez pewien czas nie mogliśmy przyjmować Komunii Świętej.

 

Cała Eucharystia jest największym darem od Boga, który obiecał Jezus.  Bóg mówi: Nigdy cię nie opuszczę, jestem z tobą do końca świata. On potwierdza, że Eucharystia jest rzeczywistą obecnością Boga w każdej Ofierze eucharystycznej. Ten dar został przepowiedziany w Starym Testamencie i nadal możemy go doświadczyć, gdy kapłan mówi: to jest moje Ciało, to jest moja Krew.

 

Potwierdzeniem tej Eucharystycznej Prawdy jest pierwsze czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa. Mojżesz, rozmawiał z ludźmi o obietnicy Manny, niebiańskiego pokarmu od Boga. Ten chleb zaspokoił głód Żydów. Historia ze Starego Testamentu stała się zapowiedzią prawdziwego chleba, jakim jest Ciało Chrystusa. Ten chleb zaspokaja głęboki głód, głód duszy.

 

W drugim czytaniu, w liście Pawła do Koryntian, Apostoł Narodów pisze o zjawisku, że dzielimy jedno Ciało Chrystusa, choć jest nas wielu. Wszyscy możemy w nim uczestniczyć.

 

To wspaniała wizja. Możemy być rozsiani po całym świecie, ale spożywamy to samo Ciało Chrystusa. Sakrament Eucharystii jednoczy nas i tworzy Kościół powszechny milionów ludzi. Można powiedzieć, że dla Eucharystii nie ma granic i kontynentów. Łączymy się w celebracji Mszy św.

 

Ewangelia św. Jana, która przedstawia Wielką Eucharystyczną Mową Jezusa, powtarza słowa Chrystusa o potrzebie przyjmowania Komunii św. Jezus mówi: jeśli ktoś chce mieć prawdziwe życie, powinien się karmić moim Ciałem. Eucharystia jest drogą do nieba. Mimo to wielu katolików twierdzi, że Eucharystia nie jest im potrzebna do zbawienia.

 

Jezus Chrystus podkreśla, że ​​jest prawdziwym Chlebem. Kto spożywa Jego Ciało, ma prawdziwe życie, czyli życie prowadzące do Wiecznego Królestwa. Nie ma alternatywnego sposobu.

 

Kilka lat temu przeczytałem książkę historyczną o II wojnie światowej. Historia dotyczyła zakonnika z armii niemieckiej, który był pielęgniarzem. Nie miał broni, ale jego obowiązkiem było ratowanie żołnierzy i opatrywanie ran.

 

Codziennie nosił na szyi woreczek z Najświętszym Sakramentem, aby dać go żołnierzom, którzy umierali na froncie wojny. Zachował dla siebie kawałek Świętej Hostii, aby zjednoczyć się z Panem w potencjalnej chwili śmierci.

 

Ta mało znana historia z XX wieku pokazuje, że Ciało i Krew Chrystusa są pomostem między życiem ziemskim a wiecznością.

 

 

Bądź uwielbiony Boże, Jezu Chryste w Sakramencie Ołtarza. Uświęć mnie Panie i oczyść moją duszę swoim Ciałem i Krwią. Amen.