| Mark 1:14-20 |
|---|
I will make you into fishers of men
Today's Gospel according to Mark takes us to the Sea of Galilee. Jesus met there Peter and Andrew and told them to follow Him. He promised to turn them into the fishermen of people. He also called to join Him two brothers: James and John, the sons of Zebedee.
It was a very special moment; they left everything and followed Jesus. The question is why did they leave everything and went with Jesus who they did not know? In one moment, they changed everything and followed a stranger.
They must have believed that Jesus is the Son of God. They went with Him having no doubts, full of faith and convinced about Jesus identity. They did not put any question, why should we leave everything and follow you, where we are going to, just in one moment they made a sharp decision and went with Jesus.
The main point of today’s gospel is their faith. They trusted inGod. We need to discern two things, which often seem to bethe same.
We say: I believe in God. I believe that He exists, that He isthe Lord of heaven and earth. But, do I believe God? It sounds similar, but it is not the same.
Jesus Christ is the real God, it is one of the foundations of our faith. But the same Master invites us and wants to come deeper into our hearts. Yes, I believe in God, but I also need to trust in Him. God's truth is real and carries the true life. The Apostles had no doubts and understood that Jesus is the real chance for them to achieve something more. More than justhuman routine and limited happiness. This invitation of the Saviour makes us aware about the trust in him and put our own life into his hands unconditionally, it means, we need the zeal having faith, as how it is. Today, we have some tendences, to water down our faith, saying, it is needed to make some accommodation to the modern world. Unfortunately, some people in the name of the modernity have changed the real concept of the catholic faith, claiming, this is a sign of a new time. Jesus is calling the Apostles and us in truth, follow me and try recognizingme, who I am by your honest relationship and faith, do not give the colours to the Christianity, but with pure heart seek me honestly.
The Christ says, I want to save you and bring you eternal happiness and true life. But you have to trust me. We needmore than just believe in God. We need to cooperate with Him. We are free and we should use our freedom to act in a good way.
My Lord, may my life be plenty of faith in you.
(Mk 1,14-20)
Gdy Jan został uwięziony, przyszedł Jezus do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi”. I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. Idąc nieco dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.
Dzisiejsza Ewangelia według Marka przenosi nas nad Morze Galilejskie. Jezus spotkał tam Piotra i Andrzeja i powiedział im, żeby za Nim podążali. Obiecał zmienić ich w rybaków ludzi. Wezwał też dwóch braci: Jakuba i Jana, synów Zebedeusza.
To był wyjątkowy moment; zostawili wszystko i poszli za Jezusem. Pytanie brzmi, dlaczego zostawili wszystko i poszli z Jezusem, którego nie znali? W jednej chwili zmienili wszystko i poszli za nieznajomym.
Musieli wierzyć, że Jezus jest Synem Bożym. Poszli z Nim bez żadnych wątpliwości, pełni wiary i przekonani o tożsamości Jezusa. Nie zadawali żadnego pytania; po co zostawić wszystko i iść za Tobą, dokąd zmierzamy, ale w jednej chwili podjęli twardą decyzję i poszli z Jezusem.
Głównym punktem dzisiejszej Ewangelii jest ich wiara. Zaufali Bogu. Musimy rozróżnić dwie rzeczy, które często wydają się być tym samym.
Mówimy: wierzę w Boga. Wierzę, że istnieje, że jest Panem nieba i ziemi. Ale czy wierzę Bogu? Brzmi podobnie, ale to nie to samo.
Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem, jest fundamentem naszej wiary. Ten sam Mistrz zaprasza nas i chce wejść głębiej w nasze serca. Tak, wierzę w Boga, ale muszę Mu też ufać. Boża prawda prowadzi do pełnego życia. Apostołowie nie mieli wątpliwości, zrozumieli, że Jezus jest dla nich realną szansą osiągnięcia czegoś więcej. Więcej niż ludzka rutyna i ograniczone szczęście. To zaproszenie Zbawiciela uświadamia nam, że ufamy Jemu i bezwarunkowo oddajemy się w Jego ręce, to znaczy, że mam w sobie gorliwości, aby mieć wiarę taką, jaka ona jest. Dziś mamy pewne tendencje, by rozwodnić naszą wiarę, mówiąc, że trzeba zrobić coś dla współczesnego świata. Niestety, niektórzy w imię nowoczesności zmieniają prawdziwą koncepcję wiary katolickiej, twierdząc, że to znak nowego czasu. Jezus wzywa Apostołów i nas, idźcie za mną i spróbujcie mnie rozpoznać, kim Ja jestem szukając z uczciwą relacją i wiarą, nie koloryzujcie chrześcijaństwa, ale z czystym sercem szukajcie mnie szczerze.
Chrystus mówi: Chcę was zbawić, przynieść wieczne szczęście i prawdziwe życie. Ale musisz mi zaufać. Potrzebujemy czegoś więcej niż tylko wiary w Boga. Musimy z Nim współpracować. Jesteśmy wolni i powinniśmy korzystać z naszej wolności do dobrego działania.
Mój Panie, niech moje życie będzie pełne wiary w Ciebie.
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.